Is er een patiëntverhaal dat je zou kunnen bespreken dat enkele van de onderwerpen illustreert die we vandaag hebben besproken? U noemde een verhaal van een patiënt, dat zeer interessant is, voor occlusie van de retinale ader. Je had een hele reeks patiënten. Is er nog een ander patiëntenverhaal dat u met onze kijkers zou willen delen? Ik denk elke dag aan de verhalen van patiënten. Omdat je een aantal verhalen hebt, is het niet genoeg tijd om al deze verhalen uit te leggen. Ik heb maar één patiëntverhaal. Maar ik denk dat dat onze dagelijkse praktijk is, want elke patiënt is een verhaal. En soms is een diagnose vrij eenvoudig op te lossen, maar soms duurt een klinische casus lang om op te lossen. En ik had een jongen, acht jaar oud, die naar mij werd doorverwezen voor conjunctivitis. Toen ik conjunctivitis zag, wat ongebruikelijk is, weet je? Meestal verwijzen ze niet naar me conjunctivitis in een tertiair centrum. Omdat het heel gemakkelijk te behandelen zou zijn, en dit kind had twee tumoren in het bindvlies aan beide kanten. Het was de eerste keer dat ik dat zag. Dus zijn vader ging daarheen. En het was als een tumor met vascularisatie, maar het was heel vreemd, als een zwart granuloom. En ik besprak het met zijn vader, en dat bespraken we. Hij zei dat we de tumor zes tot acht maanden hadden gezien, eerst in één oog en daarna in het andere oog. En ik zei, heeft hij een probleem? Nee, nee, alles is goed. En geen probleem. En ik zag net de vader, en ik zei, je hebt hier een vreemd gezicht. En ik zeg: heb je problemen gehad? Omdat ik het zie. Hij zei ja. Ik heb problemen. Ik had een verwijdering van beide parotisklieren. Ja, ik was een 11-jarige en dat herinner ik me. En mijn moeder zei dat ik de ziekte van Kimura had. Oké, juist. De ziekte van Kimura zou dus niet genetisch moeten zijn. En de ziekte van Kimura zou ook voorkomen bij Aziatische patiënten. Hij kwam uit Normandië. Dus hij was natuurlijk niet Aziatisch. De moeder kwam uit Azië. En dus bespraken we de situatie met zijn zoon. Ik heb beide tumoren bij het kind verwijderd. En dit was een Kimura-ziekte. Dus als je het gewoon aan de ouders vraagt, als je met ze praat, als je de tijd neemt, kunnen we het probleem oplossen. Het probleem is dat het kind de ziekte van Kimura had. Hij kreeg toen nierproblemen. En dus heeft hij een zeer zware behandeling gehad, maar hij is op dat moment goed. Maar we hadden in ieder geval de juiste diagnose. En dat was dus heel belangrijk. Maar het was erg belangrijk om een ​​correct klinisch verhaal te hebben, omdat de patholoog waarschijnlijk niet zo gemakkelijk de diagnose van de ziekte van Kimura zou kunnen stellen zonder deze geschiedenis van de ouders. Dit is een zeer belangrijke illustratie dat het hele verhaal nodig is om tot de juiste diagnose te komen. Het is niet alleen het pathologisch onderzoek, niet alleen de chirurg. Er is ook een zeer scherpzinnige deskundige nodig die op de hoogte is van soms zeer zeldzame ziekten om tijdig tot een diagnose te komen. Dus we moeten de tijd nemen met patiënten, met hen praten, de tijd nemen om te fenotyperen [alle tekenen en symptomen van ziekte vaststellen]. En daarna gaan we naar genotypering, maar deze zijn allemaal erg belangrijk bij de diagnose en behandeling. Dank u, professor Dominique Brémond-Gignac. Is er een onderwerp of vraag die ik niet heb gesteld, maar had moeten stellen? Is er nog iets anders in je ervaring, in je leven dat je zou willen delen? Nee, ik denk dat we hier zijn om patiënten te genezen, om voor hen te zorgen. En om de meeste klinische richtlijnen te geven voor de ziekten waar we meer over weten dan anderen. En zo kunnen we het voor patiënten zo houden. Hartelijk dank voor dit zeer interessante gesprek! We hopen in de toekomst op u terug te komen over de voortgang van gentherapie van gewone bijziendheid, bijziendheid, retinale oogaandoeningen, de voorste oogproblemen. Er is zo veel! Ik stel dit gesprek zeer op prijs en ik weet zeker dat iedereen dat erg nuttig zal vinden. Heel erg bedankt! Bedankt Anton, we gaan door!