De oorzaken van amyloïdose worden verklaard door 's werelds toonaangevende expert op het gebied van diagnose en behandeling van amyloïdose. Hoe is amyloïdose gerelateerd aan multipel myeloom, een vorm van leukemie? Het probleem met de diagnose amyloïdose is dat de manifestaties zo gevarieerd zijn. Dr. Anton Titov, MD. Symptomen van amyloïdose kunnen veel andere ziekten nabootsen. Een arts denkt misschien niet aan amyloïdose. Een arts voert mogelijk niet de juiste diagnostische test uit. Professor Dr. Mark Pepys, MD. De juiste diagnostische test bij amyloïdose is een biopsie. Dan bekijkt een arts het onder de microscoop. U kunt de patiënt het beste naar ons doorverwijzen. We kunnen onze beeldvormende diagnostische procedures uitvoeren. Dr. Anton Titov, MD. Het is erg moeilijk om de diagnose amyloïdose te stellen. Het belangrijkste probleem is het bedenken van de juiste diagnose. Je noemde een beroemdheid. Zijn diagnose van multipel myeloom was misschien niet ver verwijderd van de juiste diagnose. Omdat multipel myeloom deel uitmaakt van een groep ziekten die monoklonale gammopathie wordt genoemd. Multipel myeloom is een kwaadaardige kankerziekte. Maar dezelfde cellen die kankerachtig zijn bij myeloom kunnen ook amyloïdose veroorzaken. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Multipel myeloom zelf kan amyloïdose veroorzaken. Gelijkaardige cellen of dezelfde cellen kunnen amyloïdose veroorzaken. In feite wordt het meest voorkomende type systemische amyloïdose veroorzaakt door deze cellen. De cellen zelf zijn niet kanker. Ze repliceren niet uit de hand. Ze vallen nergens anders binnen. Dr. Anton Titov, MD. Deze cellen beschadigen de lokale organen waar ze zich bevinden niet. Cellen produceren gewoon een abnormaal eiwit. Het vormt de amyloïde afzettingen. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Het belangrijkste dat gebeurt bij amyloïdose is de vorming van amyloïde. Je hebt normaal oplosbare eiwitten. Bijvoorbeeld eiwit. Het is waar en doorschijnend wanneer het eiwit oplosbaar is. Dan bak je je ei of kook je het. Eiwit wordt onoplosbaar, hard en wit en ondoorzichtig. Dr. Anton Titov, MD. Dus eiwitten kunnen zich in verschillende fysieke toestanden bevinden. Er zijn ongeveer 30 verschillende eiwitten in het lichaam die normaal oplosbaar zijn. Ze kunnen verkeerd vouwen (verkeerd vouwen) en abnormaal worden. Onoplosbare eiwitten zetten zich af als amyloïde fibrillen. Er zijn aggregaten, klonten van deze eiwitten. Ze hebben een verandering ondergaan in hun fysieke vorm. Ze worden onoplosbaar. Ze leggen zich neer in de weefsels van het lichaam. Het mysterie is niet waarom dit gebeurt. Want nu begrijpen we dat de laatste jaren best goed. We begrijpen de fysieke en biofysische processen van amyloïde fibrilvorming. Het grote mysterie is waarom het lichaam abnormale eiwitten niet verwijdert? Normaal gesproken is het lichaam uiterst efficiënt in het verwijderen van abnormaal afval. Soms breek je je been. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Misschien ben je van je fiets gevallen. Je hebt een halve liter bloed in je been en gebroken botten. Zolang je niet besmet raakt, geneest het lichaam het allemaal heel goed. Alles wordt opnieuw gemodelleerd en keert terug naar zijn normale anatomie. Bloedstolsels worden verwijderd. De blauwe plekken gaan weg. Als je een blauwe plek hebt. Er gebeurt niets verschrikkelijks. Het vervaagt allemaal klinisch stilzwijgend. Omdat er speciale cellen in het lichaam zijn. Ze worden macrofagen genoemd. Macrofagen zijn zeer bekwaam in het herkennen van abnormaal afval. Ze ruimen het puin op. Het mysterie is dit. Dr. Anton Titov, MD. Waarom verwijderen ze de amyloïde-afzetting niet? Dit zijn puin dat is gemaakt van lichaamseigen eiwitten. Puin is niet gemaakt van iets abnormaals van buitenaf. Het zijn gewoon de normale eiwitten in een abnormale vorm. Dat is een groot mysterie. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Niemand heeft dit mysterie opgelost. Maar dat is al vele jaren mijn belangrijkste interesse in de behandeling van amyloïdose. Ik probeer te begrijpen waarom dat falen van de goedkeuring bestaat. Ik probeer het te verhelpen met therapeutische interventies. We zijn nu redelijk op weg om amyloïdose succesvol te behandelen.