Verband tussen virale infectie en colorectale kanker. Kunnen virussen het risico op darmkanker vergroten? Kan een vaccin het risico op darmkanker verminderen? Toonaangevende genetica van colorectale kanker bespreekt de diagnose en behandeling van darmkanker. Veel onderzoek heeft zich gericht op genetische mutaties die leiden tot de ontwikkeling van colorectale kanker. Dr. Anton Titov, MD. We hebben zojuist de rol van ontsteking bij de ontwikkeling van kanker besproken. Ontsteking verhoogt het risico op gastro-intestinale kankers. Er is nog een belangrijke risicofactor voor kanker. Het is een infectie. U en uw collega's hebben de mogelijke rol van virale infecties bij de ontwikkeling van colorectale kanker onderzocht. Wat is er momenteel bekend over de mogelijke rol van virussen bij de ontwikkeling van colorectale kanker? Wat zijn de controverses en onbeantwoorde vragen? Dr. C. Richard Boland, MD. Het lijdt geen twijfel dat Helicobacter pylori-infectie in de maag betrokken is bij veel maagkanker. Dus we vroegen ons af of er iets was dat lijkt op die infectie in de dikke darm die darmkanker veroorzaakte. En halverwege de jaren negentig veronderstelden we dat het JC-virus een infectieus agens zou kunnen zijn dat bijdraagt ​​aan de vorming van darmkanker. JC-virus is een polyomavirus. Misschien zou JC-virusinfectie de verschillen in darmkanker van de ene populatie tot de andere verklaren. We gebruikten zeer gevoelige PCR-gebaseerde technieken en vonden het JC-virus in de meeste dikke darmen die we onderzochten. Vervolgens probeerden enkele andere laboratoria deze resultaten te reproduceren, maar ze konden ze niet reproduceren. Maar andere laboratoria reproduceerden onze resultaten over het JC-virus en konden onze gegevens ook bevestigen. Alle bevindingen leken erg op elkaar. T-antigeen is de transformerende factor van het JC-virus. We ontdekten dat T-antigeen tot expressie werd gebracht in colonweefsels - dus het JC-virus was een zeer waarschijnlijke boosdoener. Omdat het JC-virus codeert voor ongelooflijk krachtige transformerende genen die cellen in kankers veranderen. Het T-antigeen bindt DNA en breekt het, en inactiveert p53 en de retinoblastoma-eiwitten. T-antigeen van het JC-virus is een van de meest bruikbare laboratoriumsondes om kanker te creëren. Dr. C. Richard Boland, MD. Om een ​​lang verhaal kort te maken, we hebben ongeveer 20 jaar geëxperimenteerd, en toen we eindelijk veel betere technieken hadden om het JC-virus te kwantificeren bij darmkankers en in een normale dikke darm, leek het gewoon niet aanwezig te zijn in genoeg van de dubbele punten. Ik ben er nu niet zo zeker van dat het JC-virus echt een actieve rol speelt bij darmkanker. Het probleem is dat de meeste mensen antistoffen hebben tegen het JC-virus - we zijn er allemaal aan blootgesteld. Dus het leek alsof het een plausibele factor was die bijdraagt ​​aan darmkanker. We hebben gekeken naar verschillen in de immuunrespons op T-antigeen van het JC-virus bij mensen die darmkanker hadden en die niet. Er was geen wezenlijk verschil. Dus het JC-virus en het verband tussen darmkanker was een idee dat we al een tijdje hadden. Maar het is niet echt een idee waar ik nu erg enthousiast over ben. Omdat de gegevens niet ondersteunen wat ik dacht dat de rol van het JC-virus bij darmkanker in het begin was. Maar het is een zeer interessante hypothese. Want als je een bepaalde virale infectie bij kanker zou kunnen identificeren, kun je een vaccin tegen die kanker uitvinden. Dat was vanaf het begin het idee. We zouden graag het perfecte vaccin bedenken om van een of andere vorm van kanker af te komen. Zoals stoppen met roken. Dr. Anton Titov, MD.