De zeer belangrijke vraag is dat zwangerschap de bloedspiegel van de medicijnen kan verlagen en dus het risico op een aanval kan vergroten. Dit betekent dat de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen voor het dagelijks leven tijdens de zwangerschap moeten worden gevolgd - met betrekking tot autorijden, met betrekking tot het zwembad, enz. Deze voorzorgsmaatregelen moeten worden voortgezet in de postnatale periode, die een verhoogd risico op epileptische aanvallen heeft omdat u vasten, slapeloosheid, spanning, pijn. Al die dingen die een aanval kunnen veroorzaken. Een vrouw zou moeten vragen: 'Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn baby geen pijn doe als ik een aanval krijg?' Dr. Anton Titov, MD. Er zijn heel eenvoudige dingen die gedaan kunnen worden [om te voorkomen dat een baby schade berokkent]. Bij het verschonen van de baby is het mogelijk om de baby op een bedje of iets laags te verschonen. Verander de baby niet op die hoge tafels. Uw baby kan vallen als u een aanval krijgt tijdens het voeden van de baby. Het is belangrijk om heel comfortabel te zijn als je flesvoeding geeft. U mag voor de baby blijven om de baby flesvoeding te geven. Als u de baby in bad doet, kan het, in ieder geval in het begin, de voorkeur hebben dat er iemand anders bij u is, voor het geval u een aanval krijgt. Dr. Marc Dommergues. Medische second opinion. En het laatste maar niet het minste punt is dat we nu weten dat postpartumdepressie vaker voorkomt bij mensen met epilepsie dan bij mensen zonder epilepsie. Wat ik doe, is mensen gewoon vertellen dat als je 3-4-6 maanden na de bevalling het gevoel hebt dat je een slecht persoon bent en niets kunt doen, je denkt dat het een postnatale depressie kan zijn. Vertel het uw neuroloog en blijf niet alleen. Dit is een standaardverhaal over 'stille epilepsie'. [zonder complicaties]. De zaken kunnen veel gecompliceerder zijn. Het is misschien een vreselijk verhaal. Dr. Marc Dommergues. Ik herinner me een jonge vrouw. Ze was 18. Ze slikte valproïnezuur. Ze had genetische epilepsie. Ze had een lichte verstandelijke beperking. Haar jongere broer was net overleden aan status epilepticus nadat er een proef was geweest om de behandeling met valproïnezuur stop te zetten. Dr. Anton Titov, MD. Dus in deze familie wisten we dat het stopzetten van valproïnezuur de dood kon betekenen. Maar doorgaan met valproïnezuur tijdens de zwangerschap kan schadelijk zijn voor de baby. Dr. Anton Titov, MD. Het hele verhaal was dus erg ingewikkeld. Uiteindelijk besloot de jonge vrouw een zwangerschap vroegtijdig af te breken. Dit was een heel ongebruikelijk verhaal. Wat misschien vaker gebeurt, is dit. Laten we verder gaan met het verhaal van valproïnezuur. Een vrouw met epilepsie kan haar epilepsie goed onder controle krijgen met valproïnezuur en ze wil zwanger worden. Dan wordt de zeer moeilijke uitdaging voor haar neuroloog om over te schakelen van valproïnezuur naar een ander medicijn, dat minder schadelijk is tijdens de zwangerschap. Dit zal moeilijk zijn omdat het wisselen van medicatie beetje bij beetje wordt gedaan. Misschien zal epilepsie niet zo goed onder controle worden gehouden met het nieuwe medicijn, vergeleken met valproïnezuur. Maar waarschijnlijk overtreffen de voordelen van het veranderen van een medicijn tegen epilepsie tijdens de zwangerschap ruimschoots de risico's van het voortzetten van valproïnezuur [wat schadelijk kan zijn voor de baby]. Overstappen op andere epilepsiemedicatie is nog steeds een goede keuze. Een vrouw kan tijdens de zwangerschap partiële aanvallen of gegeneraliseerde aanvallen krijgen. Maar als ze niet ingaat op de status epilepticus. Het is meestal niet erg gevaarlijk. Het is waarschijnlijk veel minder gevaarlijk dan blootstelling aan een gevaarlijk medicijn [voor een baby]. Dr. Anton Titov, MD. Dus dit zou een [redelijke] keuze kunnen zijn - een paar aanvallen accepteren om een ​​medicijn te vermijden dat haar baby kan schaden. Dr. Anton Titov, MD. Dit is dus een ander soort verhaal, dat ook heel gewoon is. Iemand kan het risico lopen op een enkele aanval die acuut kan worden behandeld met benzodiazepinen. Dan kan het op korte termijn in theorie een acceptabel risico zijn in plaats van door te gaan met de epilepsiemedicatie waarvan bekend is dat deze het risico op foetale misvormingen mogelijk verhoogt. Zeker! Medische second opinion. En een aanval tijdens de zwangerschap heeft meestal geen grote gevolgen.Is bekend hoe epilepsie in het algemeen wordt beïnvloed door zwangerschap? Maakt de zwangerschap de kans op aanvallen meer of minder? Of is het volledig gerelateerd aan de niveaus van anti-epileptica? Het is extreem variabel tussen patiënten. Waarschijnlijk is het sterkste effect van zwangerschap op aanvallen wanneer zwangerschap ons dwingt te stoppen met een medicijn, wat zeer effectief was. Dan neemt het risico op epileptische aanvallen toe. Maar bij sommige patiënten zal, om redenen die we niet weten, de frequentie van aanvallen, de frequentie van elk type epileptische gebeurtenis toenemen zonder enige precieze verklaring. Aan de andere kant, en dit is niet voorspelbaar, zal bij sommige patiënten de epilepsie drastisch verbeteren tijdens de zwangerschap. Dit is heel moeilijk te voorspellen. Kun je EEG doen om een ​​rustiger patroon van hersengolven te voorspellen? Ik ben geen neuroloog, maar ik kan dit advies geven aan een familie wanneer iemand een aanval heeft. Als je denkt dat iemand tijdens de zwangerschap een aanval krijgt, kun je het beste je telefoon pakken en de symptomen filmen. Dit zal zeer nuttig zijn voor de neuroloog, die de film zal zien en zal zeggen of dit een epileptische aanval is of niet. Voor de niet-specialisten is een iPhone misschien een beter hulpmiddel dan EEG. Natuurlijk zal EEG een belangrijk hulpmiddel zijn voor neurologen. Dat is een heel praktisch en goed advies, bedankt!