U heeft een overzicht gepubliceerd van de vooruitgang in diagnose en behandeling van multiple sclerose. Het werd gedrukt in het toonaangevende tijdschrift Nature Reviews Neurology. Dr. Anton Titov, MD. Uw recensie is getiteld "Decennium in beoordeling: multiple sclerose. Nieuwe medicijnen voor multiple sclerose. Gepersonaliseerde geneeskunde voor multiple sclerose." Dr. Anton Titov, MD. Wat zijn toonaangevende doorbraken in gepersonaliseerde geneeskunde voor de behandeling van multiple sclerose? Het derde gebied van doorbraken in multiple sclerose is dit. Dr. Paul M. Matthews, MD. Het zit in de genetica van multiple sclerose. We hadden het hier eerder over in het interview. Dit werk begon in het laatste deel van het eerste decennium van deze eeuw. Er was de eerste van de grote genoombrede klinische onderzoeken naar multiple sclerose. De resultaten van het internationale consortium werden gepubliceerd. Dr. Anton Titov, MD. Dit was om twee redenen een revolutionaire ontwikkeling. Ten eerste benadrukte het duidelijk dat overheersing van ontstekingsgenen als gevoeligheidsfactoren voor multiple sclerose. Het benadrukt naar mijn mening duidelijk dat multiple sclerose een primaire auto-immuunziekte is. Dr. Paul M. Matthews, MD. Het tweede aspect van dit werk heeft zeer ingrijpende implicaties voor de diagnose en behandeling van multiple sclerose. Het heeft ook een grotere betekenis voor de geneeskunde. Het genetica-consortium vertegenwoordigde een groep wetenschappers van over de hele wereld. Dr. Paul M. Matthews, MD. Alle multiple sclerose-experts werkten samen met een gemeenschappelijk doel. Ze hebben hun gegevens samengevoegd. Ze maakten onderzoeksresultaten voor multiple sclerose vrij beschikbaar voor ontwikkeling door de medische gemeenschap. Daardoor konden de grote hoeveelheden gegevens worden verzameld. Dat hadden we nodig. Doorbraak #4 was de ontdekking van het antilichaam aquaporine 4 en zijn nauwe relatie met neuromyelitis optica [NMO]. Hierdoor kon NMO worden gedefinieerd als een afzonderlijke ziekte-entiteit. Neuromyelitis optica is anders dan traditionele multiple sclerose. Hierdoor konden patiënten met NMO nauwkeurig worden geïdentificeerd vanaf de diagnose. Hierdoor kon de juiste behandeling worden gegeven. Dr. Paul M. Matthews, MD. Omdat deze patiënten niet goed reageren op behandelingen met multiple sclerose. Ze kunnen zelfs verergeren met conventionele multiple sclerose-therapieën. Bovendien is het spectrum van NMO [neuromyelitis optica] breed uitgebreid. We erkennen dat MNO veel meer inhoudt dan we vooraf dachten. Dr. Anton Titov, MD. We hebben het gehad over gepersonaliseerde geneeskunde. Het was opwindend voor ons precisiegeneeskunde bij multiple sclerose. Precisiegeneeskunde redde het gebruik van Natalizumab (Tysabri) na de erkenning van de associatie met progressieve neurologische aandoeningen. Het is progressieve multifocale leuko-encefalopathie-infectie, PML. Aanvankelijk vormde de identificatie van progressieve multifocale leuko-encefalopathie een terminale bedreiging voor de wettelijke goedkeuringen van dit medicijn tegen multiple sclerose. We hebben echter methoden ontdekt om patiënten met een risico op PML te identificeren. Dr. Paul M. Matthews, MD. We kunnen patiënten in de loop van de tijd nauwlettend volgen om dit risico op progressieve multifocale leuko-encefalopathie serieel te evalueren. Daarom wordt natalizumab opnieuw gebruikt voor de behandeling van multiple sclerose. Dr. Anton Titov, MD. Tussen een patiënt en een arts kunnen rationele beslissingen worden genomen over het al dan niet gebruiken van natalizumab en voor hoe lang. Tysabri is een effectief medicijn tegen multiple sclerose.