Je bent een leider op het gebied van hersenbeeldvormingstechnologieën. Je hebt het toonaangevende Centre for Functional MRI of the Brain aan de Universiteit van Oxford opgericht. Dr. Anton Titov, MD. Je bouwde een intern klinisch beeldvormingsprogramma van GlaxoSmithKline op de campus van het Hammersmith Hospital van Imperial College London. Dr. Paul M. Matthews, MD. Daarna leidde u GSK's klinische ontwikkelingsprogramma voor multiple sclerose. Dr. Anton Titov, MD. Nu ben je terug bij academisch onderzoek. Je leidt de afdeling Hersenwetenschappen aan het Imperial College London. Dr. Anton Titov, MD. Waar zie je de MRI-technologie voor hersenbeeldvorming de komende 5 tot 10 jaar evolueren? Nou, je bent erg gul geweest in je introductie, Anton. Dr. Paul M. Matthews, MD. Even voor de goede orde, ik leidde een beeldvormingsprogramma voor multiple sclerose binnen GSK, maar niet alles van multiple sclerose. Dat programma was destijds veel breder. De vraag waar MRI-beeldvorming van de hersenen naartoe gaat, is een interessante vraag. Dr. Paul M. Matthews, MD. Omdat ik denk dat we in een heel spannende tijd zitten. Ten eerste blijft het scala aan modaliteiten die we kunnen gebruiken om multiple sclerose en de gevolgen ervan te onderzoeken zich uitbreiden. In het afgelopen decennium hebben we de opkomst van optische coherentietomografie [OCT] gezien. OCT is een steeds belangrijker instrument bij de evaluatie van progressie bij patiënten met multiple sclerose. Optische coherentietomografie heeft het vermogen om de zenuwvezellaag in het netvlies en de ganglioncellaag te visualiseren en nauwkeurig te kwantificeren. Beide retinale lagen vertonen veranderingen met progressie van multiple sclerose. Een tweede gebied van vooruitgang in de hersenen, denk aan multiple sclerose, bestaat ook. Dr. Paul M. Matthews, MD. We zien een uitbreiding van het scala aan diagnostische modaliteiten. Ze beginnen steeds vaker te worden gebruikt in de klinische onderzoeken naar multiple sclerose. Dit is een Positron Emission Tomography, of PET, methode. Een decennium geleden waren er vroege demonstraties van het mogelijke nut van fluorodeoxyglucose PET. Dit is een klassieke glucosescan. PET CT geeft een zekere mate van de dichtheid en functie van synapsen van hersencellen. Meer recentelijk is er in een aantal groepen gewerkt. Dr. Paul M. Matthews, MD. We passen een reeks speciale moleculaire tracers toe die gevoelig zijn voor aspecten van microgliale en astrocytenactivatie in de hersenen. We kijken naar de expressie van een molecuul dat bekend staat als het 18 kDa mitochondriale translocator-eiwit. Dit werk geeft al belangrijk inzicht in de multiple sclerose. Dr. Paul M. Matthews, MD. Ons werk benadrukt de heterogeniteit van chronische laesies bij multiple sclerose. We toonden aan dat sommige multiple sclerose laesies geassocieerd zijn met uitgesproken microgliale activatie. Andere laesies zijn dat niet. Dit laat zien in welke mate microglia in de hersenschors geactiveerd kunnen worden. We beginnen de corticale laesies te definiëren. Dr. Anton Titov, MD. Multiple sclerose laesies worden gedefinieerd door microgliale activatie. Andere laesies worden gedefinieerd op basis van MRI. Beide methoden van diagnose zijn misschien verwant. MRI en PET bieden mogelijk aanvullende diagnostische maatregelen. PET en MRI helpen de prognose van patiënten met progressieve multiple sclerose te begrijpen. Maar we moeten meer onderzoek doen, omdat deze gegevens vroeg zijn. Recentere PET-beeldvormingsresultaten suggereren een belangrijke beoordeling van de behandeling van multiple sclerose. Er kunnen praktische manieren zijn om een ​​extra index van myeline-integriteit in de hersenen te verschaffen. Er zijn klassieke amyloïde markers die nu worden gebruikt voor diagnostische stratificatie van patiënten met geheugenklachten. Dr. Paul M. Matthews, MD. Mogelijk kunnen we amyloïde markers hergebruiken als kwalitatieve indices van myelinedichtheid. Deze diagnostische methoden kunnen een aanvulling vormen op maatregelen uit MRI-technieken, zoals magnetisatieoverdracht. Dr. Anton Titov, MD. Ook voor de toepassing van andere PET-radioliganden is er een rijke toekomst. Sommige PET-liganden zijn bijvoorbeeld gevoelig voor de aanwezigheid van remmende synapsen in de hersenen. Dr. Paul M. Matthews, MD. Er zijn ook meer mogelijkheden om de diagnostische en behandelprecisie bij patiënten met multiple sclerose te verbeteren.