Professor Alfieri, u bent een wereldberoemde expert in de chirurgische behandeling van hartkleppen. Soms kan het hartklepprobleem met de aortaklep, met de mitralisklep, met de tricuspidalisklep een teken zijn van systemische ziekte. Het is belangrijk om de systemische ziekte zo vroeg mogelijk te diagnosticeren, misschien op basis van de symptomen van de hartklep. Wilt u alstublieft enkele systemische ziekten bespreken die zich kunnen manifesteren als hartklepproblemen?

Ja, ze zijn tegenwoordig heel gewoon. Patiënten presenteren zich met enkele oncologische problemen die worden behandeld met medicijnen of bestraling. Natuurlijk kunnen bestraling en medicijnen de functie van hartkleppen beïnvloeden. En dus is dit tegenwoordig een veel voorkomende situatie om klepproblemen na radiotherapie te hebben. U kunt ook specifieke tumoren hebben, zoals de carcinoïde hartklep, die de hartkleppen kunnen aantasten, met name de rechter hartkleppen, de tricuspidalisklep en een longklep. U kunt bijvoorbeeld het Marfan-syndroom hebben. Het wordt vrij vaak geassocieerd met de genetische ziekte van de mitralisklep en ook met aortaklepinsufficiëntie. U kunt bijvoorbeeld systemische lupus erythematosus hebben. U kunt reumatoïde artritis en antifosfolipidensyndroom hebben. En u kunt al deze systemische ziekten hebben die in verband kunnen worden gebracht met hartklepaandoeningen.

Een hartchirurg en een cardioloog moeten zich dus goed bewust zijn van de systemische ziekten en samenwerken met andere multidisciplinaire teams en andere specialisten.

Precies! Vooral als er symptomen zijn die typerend zijn voor een hartklepaandoening. Bij die specifieke subgroepen van patiënten moet u zich ervan bewust zijn dat er kleppen bij betrokken kunnen zijn.

Bent u vanuit een chirurgisch perspectief even agressief in het behandelen van hun hartklepaandoening die wordt veroorzaakt door een systemische aandoening? Zijn er andere verschillen in uw aanpak?

Nee, ik denk dat je net zo agressief moet zijn met deze hartklepaandoening. Het belangrijkste is om situaties te vermijden die onomkeerbaar worden. De linkerkant van het hart wordt bijvoorbeeld te verwijd, fibrotisch en de wand van de linker hartkamer wordt dunner. En dan is het iets met deze situatie dat daar verloren is gegaan. We moeten dus voorkomen dat we in dit terminale stadium van hartklepaandoeningen komen. We moeten dingen eerder doen.