Je bent ook een expert in het voorkomen van vroeggeboorte. Je hebt belangrijk onderzoek gepubliceerd en transvaginaal echografisch onderzoek gebruikt om de cervicale lengte te meten. En dit kan het risico op voortijdig breken van de vliezen, vroeggeboorte en enkele ernstige complicaties voor de moeder en het kind voorspellen. Bespreek uw werk in de preventie van vroeggeboorte en vroeggeboorte. Rechts. Weet je, verloskunde voor eeuwen, duizenden jaren is gebaseerd op digitaal onderzoek van de baarmoederhals, wat het ergste is dat we kunnen bedenken. Het is nutteloos tijdens de zwangerschap. Het wordt minder gebruikt in de Angelsaksische wereld. En dat is een heel goede zaak. Ik vind dat geen enkele zwangere vrouw ooit digitaal mag worden onderzocht tijdens de zwangerschap. Het enige voordeel van een digitaal onderzoek van de baarmoederhals is wanneer een vrouw aan het bevallen is. Buiten deze situatie staat deze vol met fout-positieve en fout-negatieve informatie. Digitaal onderzoek van de baarmoederhals verhoogt de kans op infectie. Het verhoogt het risico op infectie omdat een lange baarmoederhals volledig open kan zijn en van binnenuit door de vliezen kan worden gekoloniseerd, en uw digitale onderzoek zal normaal zijn. Een baarmoederhals kan met je vingers kort lijken en bij echo horen bij een inwendige os [ingang] die erg hoog is. En als een vrouw eenmaal in ons leven is bevallen, wordt een baarmoederhals nooit meer gesloten. Dus dat zeggen, oh ja, ik kan er mijn vinger niet insteken. Zeker niet doen. En als je dat doet, bewijst het niets. Dus echografie kwam naar voren als het meest objectieve onderzoek naar het risico op vroeggeboorte. Korte baarmoederhals of baarmoederhals die open is, het wordt een trechter van binnenuit genoemd, hoewel het lang is, kan een hoog risico zijn. Echografie is daar zeer nauwkeurig voor. Ook, en vooral, in een risicovolle situatie, vrouwen met een voorgeschiedenis van prematuriteit, vrouwen met een tweeling of drieling, als de baarmoederhals op echo lang is, dan is de negatief voorspellende waarde van vroeggeboorte extreem hoog. Het is dus bewezen dat echografie in veel klinische onderzoeken (1) superieur is aan digitaal onderzoek, (2) een uitstekende negatief voorspellende waarde heeft. Het is alleen als een baarmoederhals kort is en er weeën zijn. Als de dienst kort is met echografie, hoewel het beter is dan digitaal onderzoek, is de positief voorspellende waarde nog steeds niet zo hoog. Daarom hebben mensen gewerkt aan een aanvullende diagnostische test. Fibronectine en andere dingen om te proberen de positief voorspellende waarde voor vroegtijdige bevalling te verbeteren. Maar de negatief voorspellende waarde van echografie is uitstekend. Dus echografie in de verloskunde is een klinisch hulpmiddel geworden. Zelfs als het een oxymoron is omdat het een apparaat is. Het is niet klinisch. Het beste klinische onderzoek is vaginale echografie in de verloskunde. Bedankt, dat is een zeer belangrijke informatie. Je bent ook een vooraanstaand expert op het gebied van MRI bij de diagnose van problemen tijdens de zwangerschap, zowel een ongeboren moeder als een kind in ontwikkeling. Een MRI van de placenta kan belangrijke risicofactoren identificeren voor het ontwikkelen van de foetus voor moeder en het toekomstige kind. Hoe kan MRI worden gebruikt voor het diagnosticeren van problemen in de placenta? En wat is de toekomst voor MRI-gebruik bij het diagnosticeren van problemen tijdens de zwangerschap? Schematisch zijn er twee soorten verwachtingen voor MRI. Een verwachting gaat over morfologie. De andere gaat over functie. Voor morfologie is MRI een uiterst nauwkeurig hulpmiddel. Zowel voor de foetale anatomie als vooral voor de hersenen is MRI onverslaanbaar, veel beter dan echografie, vooral laat in de zwangerschap. En als je naar functie kijkt, is echografie tegenwoordig veel nauwkeuriger dan MRI bij het voorspellen van functionele problemen met de placenta, bijvoorbeeld door gebruik te maken van Doppler, navelstreng en foetale Doppler. MRI ontwikkelt zich momenteel bij het onderzoeken van de functie van de hersenen, de functie van bepaalde organen en de functie van de placenta. Maar tot op heden heeft MRI geen klinisch prestatieniveau bereikt.Hoewel als je kijkt naar, nogmaals, de anatomie, de anatomie van de hersenen, de foetale hersenen in een risicovolle situatie, we eerder infecties noemden, MRI als de beste negatief voorspellende waarde Duidelijk. Nu is MRI van de placenta uiterst nuttig en nauwkeurig als u placenta accreta vermoedt of als u risicofactoren heeft voor placenta accreta. Dus placenta accreta is een placenta die niet op het oppervlak van de baarmoeder is ingebracht met een decolleté, vertegenwoordigd door het endometrium. Het gaat door het endometrium, op een ander penetratieniveau van de baarmoeder, soms tot aan de serosa. Dus je hebt placenta accreta, placenta increta, placenta percreta. Vooral wanneer de placenta posterieur is, is echografie niet het beste hulpmiddel voor het diagnosticeren van placenta accreta. Maar MRI is ongerept om u placenta accreta, increta of percreta te laten zien. Je kunt kijken naar de invasie van de nabijgelegen bloedvaten bij de zwangere vrouw, wat een zeer belangrijke prognostische factor is voor de behandeling en vooral om placenta aaccreta uit te sluiten, eigenlijk. Je kunt nee zeggen, maak je geen zorgen, deze placenta ziet er vreemd uit op echografie, maar er is geen placenta accreta.