De implicaties van verlies van hersenvolume bij multiple sclerose zijn ingrijpend. Dr. Anton Titov, MD. Handicap zelf is geen maatstaf voor de hoeveelheid hersenschade. Dr. Paul M. Matthews, MD. Invaliditeit bij multiple sclerose komt uiteindelijk voort uit hersenbeschadiging. Maar hersenbeschadiging treedt vroeg in de multiple sclerose op. Hersenbeschadiging treedt eerst op bij MS-patiënten zonder blijvende invaliditeit te veroorzaken. De klinische toestand van de patiënt zou ons dus uiteindelijk niet moeten helpen om te beslissen of een patiënt behandeling nodig heeft. Klinische symptomen van de patiënt zijn op een bepaald niveau van belang voor het bepalen van de behandeling. Dr. Anton Titov, MD. Bijna alle patiënten met multiple sclerose hebben een vorm van ontstekingsremmende behandeling nodig. Dr. Paul M. Matthews, MD. We moeten het neurodegeneratieproces bij multiple sclerose vertragen of stoppen. velen vragen zich dit misschien af. Schade gaat op een progressieve manier door de multiple sclerose. Dr. Anton Titov, MD. Waarom zijn klinische symptomen en progressie van neuronale en axonschade niet verantwoordelijk voor invaliditeit? Waarom manifesteert handicap zich niet in de vroegste stadia van multiple sclerose? We weten allemaal dat patiënten met vroege multiple sclerose geen blijvende invaliditeit vertonen. Of de handicap die ze vertonen, houdt rechtstreeks verband met focale ontstekingsprocessen. Handicap in vroege multiple sclerose vertoont gedeeltelijke resolutie. Dr. Paul M. Matthews, MD. We hebben vroeg onderzoek gedaan naar dit onderwerp. Sindsdien zijn de resultaten van de progressie van hersenschade door vele andere groepen herhaald. Het werd op verschillende manieren uitgebreid. Het is aangetoond dat de hersenen een opmerkelijk vermogen hebben tot adaptief herstel. Dit helpt om het gedrag bij multiple sclerose te behouden. Hersenveerkracht helpt om het vermogen om taken uit te voeren te behouden en handicaps te minimaliseren. Dit geldt zelfs in de context van permanente verandering en verlies van axonen. Dr. Paul M. Matthews, MD. Laat me je wat preciezer vertellen. In de vroege stadia van multiple sclerose is het volgende waar. Verwonding aan een grote bundel axonen kan worden gecompenseerd door herbestemming van aangrenzende hersengebieden. Zelfs verder afgelegen hersengebieden kunnen beschadigde hersengebieden bij multiple sclerose compenseren. Dat gebeurt in enkele zeldzame gevallen. We weten dat de rest van de hersenen relatief intact is. Dr. Paul M. Matthews, MD. Multiple sclerose zorgt in een vroeg stadium voor onomkeerbaar verlies van zenuwaxonen. Maar de hersenen kunnen zichzelf op belangrijke manieren opnieuw bedraden. Naarmate de hersenbeschadiging vordert, begint het vermogen van de hersenen om verloren functies te compenseren geleidelijk af te nemen. De veerkracht van de hersenen gaat verloren. Dr. Anton Titov, MD. Dan treedt de onomkeerbare schade het eerst op. Daarnaast weten we dat meerdere treffers op hetzelfde functionele systeem uiteindelijk onmogelijk worden voor hersenadaptieve compensatie om te repareren. Zo kunnen patiënten seriële schade aan het ruggenmerg langs het corticale ruggenmergkanaal ontwikkelen. Dan treedt motorische functieherstel uiteindelijk gewoon niet op. De patiënt komt in het onverbiddelijke progressieve stadium van multiple sclerose. Dan leidt elke verdere schade aan de hersenen, elk verder verlies van axonen, tot een verandering in de invaliditeitsstatus van patiënten met multiple sclerose.