Nieuwe orale anticoagulantia, NOACS (DOAC's), worden natuurlijk veel gebruikt voor de behandeling van veneuze trombo-embolie en secundaire trombosepreventie. Medicijnen zoals dabigatran, apixaban, rivaroxaban en edoxaban zijn gebruikt om complicaties door de vorming van bloedstolsels te voorkomen. Wat zijn de nuances van het nieuwe gebruik van orale anticoagulantia? Hoe ze te vergelijken met de oudere anticoagulantia? En moeten nieuwe orale stollingsmiddelen warfarine of Coumadin nu volledig vervangen?

Het antwoord op je laatste vraag is quasi-opgelost, bijna opgelost. Waarom? Vanwege het gemak van directe orale anticoagulantia, meer dan hun werkzaamheid. Omdat de centrale onderzoeken de werkzaamheid van directe orale anticoagulantia hebben aangetoond, en vervolgens natuurlijk het gebruik in de echte wereld. De effectiviteit van deze medicijnen (DOAC's) is meestal gelijk wanneer ze worden bestudeerd. Het is een bekende gelijkwaardigheid en niet-superioriteit [van oudere anticoagulantia]. Er zijn echter twee belangrijke feiten over directe orale anticoagulantia. De eerste is therapietrouw omdat directe orale anticoagulantia oraal kunnen worden gegeven, zonder controle, is een voordeel. Dat is een groot voordeel. Er zijn nog andere voordelen van directe orale anticoagulantia.

Het feit is dat hun anticoagulerende werking snel na de toediening van directe orale anticoagulantia duidelijk wordt. Dit heeft als voordeel dat u bij acute trombose vroegtijdig met de behandeling kunt beginnen. Maar tegelijkertijd is het voordelig wanneer u met het DOC-medicijn moet stoppen, omdat het antistollingseffect zeer snel verdwijnt. De antistollingswerking van DOAC's neemt veel sneller af dan die van de geneesmiddelen waarmee we directe orale antistollingsmiddelen moeten vergelijken. Dit zijn de vitamine K-antagonisten (warfarine, coumadin). En er is nog een voordeel van directe orale anticoagulantia. Dit voordeel komt heel duidelijk naar voren. Het is een lagere incidentie van intracerebrale bloedingen. Dit is natuurlijk de ernstigste complicatie van elke antistollingstherapie, in het bijzonder door vitamine K-antagonisten. Dit zijn dus de redenen voor het directe voordeel van orale anticoagulantia: meer gemak, betere bruikbaarheid en geen noodzaak om naar het ziekenhuis te gaan voor laboratoriummonitoring. Er is minder van de belangrijkste bijwerking en de gevaarlijkste bijwerking van antistollingstherapie, hersenbloeding.

Er zijn ook enkele nadelen van directe orale anticoagulantia, omdat ik denk dat er steeds meer bewijs is dat directe orale anticoagulantia meer gastro-intestinale bloedingen veroorzaken dan vitamine K-antagonisten. Maar over het algemeen zijn de voordelen van DOAC's met betrekking tot vreselijke bloedingen. Natuurlijk veroorzaken alle anticoagulantia bloedingen in bijzondere omstandigheden. Maar ik denk dat het over het algemeen gemakkelijker is om gastro-intestinale bloedingen aan te pakken dan hersenbloedingen. Over het algemeen komt het minder vaak voor als complicatie van anticoagulantiatherapie door directe orale anticoagulantia. Dus ik denk dat dat de reden is waarom DOAC's (NOAC's) voordelig zijn. Ik denk dat ze ook erg voordelig zijn voor dit feit. De werking van directe orale anticoagulantia kan gemakkelijker worden omgekeerd dan de omkering van vitamine K-antagonisten (coumadin, warfarine). Vitamine K-antagonisten hebben een langere halfwaardetijd. Directe orale anticoagulantia hebben een kortere halfwaardetijd van enkele uren. Dus, in de meeste gevallen, wanneer een patiënt bloedt, kunt u eenvoudig het DOC-medicijn stoppen en het anticoagulerende effect zal zeer snel worden versterkt. Terwijl het met een vitamine K-antagonist uren, zo niet dagen duurt. En dus heb je een tegengif of een omkeermiddel nodig. Het is met name de toediening van de vitamine K-afhankelijke stollingsfactoren. Ondanks het feit dat er een bloeding kan optreden, is de bloeding in de meeste gevallen niet dramatisch; het is niet erg ernstig. U heeft dus geen tegenboekingsmiddelen nodig. Ze hebben ook het tegengif ontwikkeld voor al deze directe orale anticoagulantia. Het is een Idarucizumab, een reversal agent van trombineremmers. Andexanet keert directe orale antocoagulantia om, zoals apixaban, edoxaban, rivaroxaban.Andexanet wordt gebruikt om alle anti-factor Ten A-middelen (apixaban, edoxaban, rivaroxaban) om te keren. Het is ook dit product genaamd Ciraparantag, waarvan ik denk dat het nog geen vergunning heeft. De naam van het medicijn is Ciraparantag. Het is nuttig voor het omkeren van alle drie de directe anticoagulantia (apixaban, edoxaban, rivaroxaban). Maar dat wil ik niet speciaal benadrukken. Over het algemeen zijn dit de tegengiffen die nuttig zijn voor een patiënt die na een auto-ongeluk actief bloedt uit een wond. Je hebt geluk dat je het tegengif hebt. Maar in de meeste gevallen van bloeding, inclusief misschien intracerebrale bloedingen, die minder vaak voorkomen, heeft u geen omkeringsmiddelen nodig. Omdat je gewoon stopt met het medicijn. En het voordeel van directe orale anticoagulantia (DOAC's) is dat de medicijnen na een paar uur uit het bloed zijn verdwenen. Directe orale anticoagulantia (DOAC's) zullen dus de oudere orale anticoagulantia volledig vervangen. In ons centrum is dat zeker het geval. Directe orale anticoagulantia (DOAC's) hebben [warfarine en coumadine] bijna vervangen, vooral bij oudere patiënten en bij andere patiëntenpopulaties die een hoger risico op bloedingen hebben, met name op gastro-intestinale bloedingen.

Ik denk dat directe orale anticoagulantia (DOAC's) uiteindelijk de vitamine K-antagonisten volledig zullen vervangen. Want als ik kijk naar de lijst met de duurste medicijnen in Italië, van de 20 duurste medicijnen, is de eerste natuurlijk een antihemofiel product, maar er is ook een direct oraal anticoagulans (DOAC's). Maar nu worden DOAC's onbeperkt gegeven. Directe orale antistollingsmiddelen (DOAC's) kunnen ook door huisartsen worden voorgeschreven. Waarschijnlijk houdt de regelgevende instantie toezicht op de voorschriften van DOAC's, dus er is geen overmatige consumptie. Dus ik denk dat het gebruik van vitamine K-antagonisten (warfarine, coumadin) zal doorgaan omdat ze goedkoper zijn. Ze kunnen worden gebruikt in landen die geen hoge-inkomenslanden zijn. Maar al met al is de enige situatie waarin ze nog nodig zijn, de behandeling van patiënten met mechanische hartkleppen. Het is te wijten aan hartklepziekte. Dit is een groot probleem, maar niet zozeer in hoge-inkomenslanden. Het is belangrijker in lage-inkomenslanden waar hartchirurgen het probleem hebben om deze mechanische hartkleppen te controleren. En natuurlijk is het in Soedan of Afrika erg moeilijk om naar de medische centra te gaan om de INR te doen. Dus ik denk dat er ruimte is voor vitamine K-antagonisten. Maar in de meeste landen met een hoog inkomen zullen ze worden vervangen door directe orale anticoagulantia (DOAC's). En je noemde atriale fibrillatie. Zeker, directe orale anticoagulantia (DOAC's) kunnen worden gebruikt voor atriumfibrilleren. Maar DOAC's kunnen ook worden gebruikt voor diepe veneuze trombose, voor secundaire preventie van veneuze trombose en preventie van beroerte bij atriale fibrillatie.