Hoe raken zwangere vrouwen meestal besmet met het cytomegalovirus? Hoe wordt de eerste verdenking van een cytomegalovirus-virusinfectie meestal gewekt? Rechts. Dus zoals ik al zei, zijn er twee soorten cytomegalovirus-infectie, niet-primaire en primaire. Waar we alles over weten, is de primaire infectie met het cytomegalovirus. En dit is een typische schets van het doelwit van het virus. Een jonge vrouw met een hoog sociaal-economisch niveau, hun eerste baby is al twee en drie jaar oud. En meestal wordt deze eerste baby achtergelaten in een kinderdagverblijf omdat de moeder overdag werkt. Dit is de typische schets; 99% van de gevallen van cytomegalovirus is zo. Dit is dus een zeer risicovolle populatie omdat deze vrouwen met dat profiel, prospectief, wanneer ze hun tweede zwangerschap ingaan, een risico van 10% hebben om het cytomegalovirusvirus 10% op te lopen. Er is nergens anders zo'n hoog risico in de perinatale geneeskunde. En toch pleit geen enkel land ter wereld voor screening op cytomegalovirus. Ook al is dit profiel van vrouwen bekend en circuleert het cytomegalovirusvirus in de kinderkamer. Ze worden besmet door hun moeders. Het virus zit overal in de baby, in tranen in het speeksel, urine en ontlasting. Het is dus heel moeilijk om contact te vermijden, zelfs als ze voorzichtig zijn. En soms ook, wat jammer is, ze weten het wel, ze zijn zelf heel voorzichtig en vragen de man om het werk te doen. En dan is de man niet immuun, krijgt cytomegalovirus en besmet dan de moeder. Het is dus hopeloze primaire preventie. Wat recentelijk is aangetoond, is dat secundaire preventie van cytomegalovirus ook efficiënt is. Dus als je vroeg screent en je ontdekt een recente primaire infectie, valaciclovir, die ik noemde over de behandeling van geïnfecteerde foetussen, geef je het aan de moeder en verdrievoudigt het risico op overdracht. In plaats van 30% ga je naar 10%. Dus het is een ander argument in de afgelopen maanden of jaren om te pleiten voor screening op cytomegalovirus. Maar wanneer u pleit voor screening tijdens de zwangerschap, vooral recentelijk, zijn er veel controverses. "je gaat vrouwen voor niets zorgen maken." Nou, weet je, als ik 35 jaar oud ben, ben ik goed opgeleid en welgesteld. Ik heb mijn eerste baby in een kinderdagverblijf. Ik wil weten of ik 10% kans heb om deze vervelende infectie te krijgen, denk ik. Wat is de juiste manier om het cytomegalovirus aan te pakken? Moeten de kinderen, het eerste kind, regelmatig worden gescreend of de man of alleen de zwangere vrouw? Alleen de zwangere vrouw heeft cytomegalovirusscreening nodig. Het kind zal dit cytomegalovirus-virus hebben. 80% van de kinderen in een kinderdagverblijf passeert CMV in de urine. 80%. En als ze de CMV in hun urine doorgeven, doen ze dat 2-3-4 jaar. Het heeft geen zin om kinderen te screenen op cytomegalovirus. Maar alleen de zwangere vrouw heeft cytomegalovirusscreening nodig. Maar weet je, de inspanning is het eerste trimester. Nogmaals, de grote stap voorwaarts is dat we hebben aangetoond dat cytomegalovirus na het eerste trimester er niet toe doet. Screening op cytomegalovirus door de serologie? Ons onderzoeksprogramma richt zich nu op niet-primaire cytomegalovirus-infectie omdat er momenteel geen marker is voor niet-primaire cytomegalovirus-infectie. En het is moeilijk voor zwangere vrouwen. Dus dat is belangrijk. Is er een nieuwe mogelijkheid dat het wordt opgenomen in screeningrichtlijnen, of niet? We dringen hier al jaren op aan. Het laatste aanbod voor cytomegalovirusscreening was twee jaar geleden en werd niet geaccepteerd door de gezondheidsautoriteiten. Ik denk dat het nu een grote fout is. Maar de dingen gaan zo snel. En als je gezondheidsautoriteiten ondervraagt, roepen ze onafhankelijke commissies bijeen om naar het probleem te kijken. Dan kijken ze naar de literatuur. En de literatuur over CMV - je kunt alles wat ouder is dan vier jaar in de prullenbak gooien. Omdat alles wat ouder is een fabel zal zijn van dingen die niet kloppen, die verschillende dingen door elkaar halen. De literatuur is dus vervuild door de oude studies.En toch willen die commissies niet alleen naar recente onderzoeksreeksen kijken omdat ze een diepere kijk nodig hebben. Ze weten immers niets van het cytomegalovirusprobleem. Het is dus hopeloos. Dus cytomegalovirus kan opnieuw voorkomen, wat een secundaire infectie kan zijn. Het is anders dan toxoplasmose, die, als iemand het eerder had, het niet meer zou hebben. Precies. U kunt een niet-primaire cytomegalovirus-infectie krijgen. De risicofactoren voor cytomegalovirus zijn niet hetzelfde. Ze moeten waarschijnlijk per land worden gesorteerd. In China, in Vietnam, in India bijvoorbeeld, is het aantal baby's dat met het cytomegalovirus is geboren, ongeveer 4,3% en 1%. Zo ook hier in Frankrijk. Maar ze zijn allemaal bijna geboren uit niet-primaire cytomegalovirusinfecties bij de moeder omdat deze populatie immuun is, bijna 100% van de populatie bijna. Maar toch hebben ze dezelfde mate van infectie bij de geboorte. Terwijl Frankrijk, Nederland, Groot-Brittannië, het is ongeveer 50/50. Voor deze landen is het dus anders. We hebben momenteel een cytomegalovirusprogramma met Vietnam. we moeten cytomegalovirusmarkers vinden die niet-primaire cytomegalovirusinfecties ook vroeg in de zwangerschap kunnen identificeren. Of dit nu een primaire of niet-primaire cytomegalovirusinfectie is, het klinische probleem is vroeg in de zwangerschap, niet daarna. We boeken dus vooruitgang. Al deze recente vorderingen hebben plaatsgevonden binnen drie, vier jaar. Dus als een zwangere vrouw of een vrouw die zwanger wil worden en al een kind heeft dit gesprek ziet, wat moet ze dan doen? Ze moet om cytomegalovirus-serologie vragen (IgG/IgM-testen). Als ze een negatieve serologie heeft, geen IgM, geen IgG, moet ze de eerste drie maanden voorzichtig zijn. Dan moet ze met ongeveer 15 weken nog een keer controleren. Als ze nog steeds negatief is voor cytomegalovirus, hoeft ze zich daar geen zorgen over te maken. Cytomegalovirus kan voorkomen en het is geen probleem. In het eerste trimester, als ze controleert, vinden we IgM en IgG - niet alleen IgM, alleen IgM is niets - IgG en IgM. Dat betekent dat ze een recente infectie had. Je kunt iets preciezer zijn door te vragen naar IgG-aviditeit, wat een kenmerk is van de IgG. Je sorteert als het ware de oude antistoffen van jonge antistoffen. En de IgG-aviditeit zal u vertellen of een cytomegalovirus-infectie meer dan drie maanden geleden of minder dan drie maanden geleden heeft plaatsgevonden. Als het minder dan drie maanden geleden was, moet ze als een hoog risico worden beschouwd. Ze moet valaciclovir krijgen. En dan zou ze ofwel een CVS [chorionische villi-bemonstering] kunnen hebben met 13 weken, net aan het einde van het eerste trimester, of een vruchtwaterpunctie met 16 of 17 weken. Ik moedig mensen aan om dat eerder te doen. Dus 13-14 weken zwangerschap, want als de CVS na 13-14 weken negatief is, weet je zeker dat er geen risico is voor het embryo. Als je na 17 weken een vruchtwaterpunctie doet en deze is positief, dan weet je niet of de infectie met het cytomegalovirus net is gebeurd of dat het vóór 14 weken is gebeurd. Je hebt dus nog deze onzekerheid van een maand. Dus ik zou liever zeker zijn in het eerste trimester, gewoon aan het einde. En als CVS positief is, dan is het weer de antivirale behandeling voor dit cytomegalovirus. Wat als de laboratoriumresultaten positief zijn voor IgG maar niet voor IgM-antilichamen? Dat betekent dat ze immuun is van voor de zwangerschap. Daarom is ze in theorie mogelijk blootgesteld aan niet-primaire cytomegalovirus-infectie. Maar bij niet-primair cytomegalovirus vinden we niet dezelfde risicofactoren. Het wordt niet geassocieerd met het eerste kind in de crèche, enz. Hoogstwaarschijnlijk is het niet-primaire cytomegalovirus een effect van besmetting door verdringing. We ontdekten dat bij vrouwen, als je kijkt naar hun manier van leven, ze veel dichter bij veel kinderen en veel mensen in hetzelfde huis staan. Dus crowding is waarschijnlijk meer dan wat dan ook een risicofactor voor niet-primair cytomegalovirus, althans in Frankrijk. Maar dat moet in elk land epidemiologisch worden bekeken, omdat we niet veel weten over niet-primaire cytomegalovirus-infecties.