Laten we beginnen met chronische leverziekte en bloedingsstoornissen. En we weten dat leverziekte in het eindstadium vaak leidt tot bloedingsstoornissen. Leverbiopsie heeft bloeding als een belangrijke risicofactor omdat de lever veel eiwitten produceert die bij de berekening betrokken zijn. Tegelijkertijd is de interpretatie van stollingslaboratoriumtests eigenlijk niet erg eenvoudig. Hoe worden laboratoriumdiagnostische tests voor stolling correct gebruikt bij chronische leverziekte?

Ja, het is inderdaad een feit dat patiënten met chronische leverziekte bloeden, vooral in het maagdarmkanaal, uit slokdarmvarices. Het is ook waar dat patiënten kunnen bloeden, maar zeer zelden, zou ik zeggen, op het moment van een gesloten procedure, zoals een leverbiopsie. Een ander feit is inderdaad dat patiënten een abnormale stollingstest hebben, met name een abnormaal verlengde protrombinetijd. Echter, en dit is het belangrijkste punt dat ik wil overbrengen, patiënten hebben ook verminderde stollingsfactoren die worden weerspiegeld in de voortplanting van de protrombinetijd. Maar patiënten hebben ook een afname van de natuurlijk voorkomende antistollingseiwitten zoals antitrombine, proteïne C en proteïne S omdat ze, net als de stollingsfactoren, door de lever worden geproduceerd. Dus al met al is er een herbalancering van hun coagulatie op een lager niveau, maar er is een herbalancering. Met andere woorden, ze bloeden niet vanwege de abnormale protrombinetijd en andere tests. Deze tests hebben dus weinig zin om te voorspellen of de patiënt met een leverziekte bloedt. Het heeft zo weinig zin om deze test te corrigeren om deze bloeding te voorkomen. Een patiënt met een leverziekte bloedt voornamelijk het maagdarmkanaal om andere redenen dan hun stollingsdefecten. Ik herhaal, het wordt gecompenseerd door het effect van de natuurlijk voorkomende anticoagulantia. Patiënten met een leverziekte bloeden vanwege portale hypertensie. In het maagdarmkanaal is er hypertensie. Patiënten bloeden als gevolg van varices die optreden in de maag en in het duodenumgebied. Dat is dus wat ik wilde zeggen. Er is een neiging tot bloeden, maar de neiging tot bloeden wordt niet voorspeld noch geassocieerd met de afwijking in de stollingstesten. Ze worden weer in evenwicht gebracht door de natuurlijk voorkomende anticoagulantia.

Dus wat zijn de juiste diagnostische tests om een ​​risico op bloedingen te detecteren? Hoe ze te interpreteren voor een patiënt die mogelijk een chronische leverziekte heeft? Hoe de risico's van bloedingen beoordelen? Hoe kunnen klinische artsen de risico's van bloedingen beoordelen? Of wat moeten ze doen?

De stollingstesten zijn nuttig. Maar ze zijn nuttig om de mate van disfunctie van de lever vast te stellen. Dus de protrombinetijd is nog steeds een vergelijkbare test. Het is erg handig om de mate van leverinsufficiëntie vast te stellen. Maar het voorspelt niet de neiging tot bloeden. Dus vanuit dat oogpunt zijn stollingstesten vrij nutteloos. En het voorkomen van bloedingen wordt geassocieerd met andere maatregelen, zoals het verminderen van portale hypertensie, met bètablokkers of met het afbinden van varices. Het bloedingsrisico wordt verminderd met maatregelen die portale hypertensie aanpakken, niet abnormale stolling.

Juist! Dus portale hypertensie is iets waar artsen naar moeten kijken bij een patiënt met een chronische of eindstadium leverziekte.

Dat is de hoofdschuldige.

Wat zijn de implicaties van stollingsafwijkingen bij eindstadium en chronische leverziekte voor de behandeling en prognose van de patiënten?

De implicatie voor de prognose is dat stollingstesten de leverfunctie evalueren. En dus, hoe abnormaler de stollingstesten zijn, met name de aloude protrombinetijd, hoe groter de kans dat de patiënt problemen krijgt en misschien ook sterft. Dus stollingstesten voorspellen de ernst en de dood, maar ze voorspellen niet het begin of de ernst van de bloeding. Ze zijn dus nuttig, maar ze zijn slechts beperkt. Ze voorspellen de bloedingsneiging niet.

Zijn er specifieke meetwaarden voor het beoordelen van de protrombinetijd en het proberen te voorspellen van de noodzaak van levertransplantatie of andere belangrijke interventies die bij de patiënt moeten worden uitgevoerd? Het hangt natuurlijk af van de primaire onderliggende oorzaak van het leverprobleem. Maar zijn er voorspellende factoren die kunnen worden gebruikt? Protrombinetijd, bijvoorbeeld.

De protrombinetijd is een van de tests die wordt gebruikt om de ernst van de leverziekte te beoordelen. Het is opgenomen in de score die de noodzaak van levertransplantatie evalueert. Dan, natuurlijk, wanneer dit wordt gedaan en de lever wordt getransplanteerd, wordt de protrombinetijd normaal. Er is dus een zeer duidelijke verbetering van de afwijkingen van de stollingstest en ook van de neiging tot bloeden. Maar het is niet omdat er een correctie is van de abnormale stolling. Maar omdat er een correctie is via de getransplanteerde lever van portale hypertensie.