Professor Leprince, we hebben veel gesproken over harttransplantatie en geavanceerde behandeling van hartfalen. Is er een klinisch geval dat u zou kunnen bespreken? Dr. Anton Titov, MD. Het verhaal van een patiënt dat enkele onderwerpen illustreert die we vandaag hebben besproken. Misschien ga ik niet één enkel geval bespreken. Maar ik ga het hebben over de moed van patiënten. Dr. Pascal Leprince, transplantatiechirurg. Wij zorgen voor zeer zieke patiënten. Dr. Pascal Leprince, transplantatiechirurg. We zien veel patiënten die lange tijd op de IC hebben gelegen. Soms bent u een harttransplantatiepatiënt, 70% van de harttransplantaties gaat ongecompliceerd. De patiënt zal gewoon worden getransplanteerd met een nieuw hart. De patiënt blijft een of twee weken op de IC. Daarna wordt de patiënt voor nog een of twee weken naar de afdeling overgebracht. Daarna worden patiënten ontslagen voor revalidatie. Dit is vrij eenvoudig. Zelfs deze ziekenhuiscursus is al zwaar voor de patiënt. Maar het is vrij eenvoudig. Maar dan hebben we wel patiënten die een maand op de Intensive Care zullen blijven. Dat betekent dat ook hun gezin een maand op de IC zal blijven. Dit is iets waar patiënten naar zouden moeten kijken, omdat die patiënten ons een hoge mate van moed tonen om door die lange opnameperiode op de IC te gaan. Omdat patiënten veel pijn zullen doormaken. Zelfs als we proberen de pijn te behandelen. Patiënten hebben nog steeds veel pijn. Niet alleen de patiënt. De familie gaat ook door fysieke pijn en mentale pijn. Niemand weet het van die patiënten. Niemand weet wie het gaat overleven. Wat zal het resultaat zijn van de behandeling? Dr. Anton Titov, MD. Sommige patiënten zouden voor niets lijden omdat ze zullen sterven. Maar niemand weet het. Dit is wat goed is - een goed deel van een mens. Een mens kan zoveel vechten om in leven te blijven met een goede kwaliteit van leven. Ik sta daar altijd versteld van! Doen ? Dr. Anton Titov, MD. Ik weet niet zeker of ik dezelfde moed zou hebben als die patiënten ons tonen. Het is zo zwaar om een ​​lange IC-cursus te doorlopen zonder een idee te hebben of een patiënt het zal overleven. Omdat patiënten niet voor zichzelf zullen overleven, velen van hen. Misschien zullen sommige patiënten vechten om voor zichzelf te overleven. Maar de meeste patiënten op de IC zouden vechten om te overleven voor het gezin. Als je met patiënten praat. Dat is heel belangrijk. Patiënten willen deze strijd voeren om te overleven, niet voor zichzelf. Ze geven niet om zichzelf. Patiënten geven om hun familie. Ze willen in leven blijven omdat het moet. Omdat ze willen dat de familie niet verdrietig is. Of omdat ze nog iets aan de familie moeten geven. Dat is heel belangrijk voor mij. Dit is dus niet het klinische geval van de enige patiënt. Dit zijn veel situaties die we bij die patiënten hebben waargenomen. Dat is het goede deel van de menselijke natuur, denk ik. Dit is wat goed is voor ons werk. Elke dag zien we de goede kant van een mens. Het maakt me heel, heel enthousiast. Omdat ik nog steeds geloof dat de mens zal evolueren. Ik weet niet zeker hoe we de afgelopen 70.000 jaar zijn geëvolueerd. Maar misschien kunnen we overstappen naar iets anders. Want dat is best goed. Als je daar naar kijkt, zeg ik. Dr. Pascal Leprince, transplantatiechirurg. Welnu, patiënten kunnen zoveel psychisch, fysiek lijden, alleen maar om bij hun familie, familie en vrienden te blijven. Patiënten blijven in leven, niet voor zichzelf. Dat is iets waar we heel goed naar moeten kijken. Dat kan de wereld misschien een klein beetje helpen. De wereld verkeert tegenwoordig niet in zo'n gemakkelijke situatie. Het menselijke deel van de geneeskunde! We begonnen zeer geavanceerde technische onderwerpen van harttransplantatie te bespreken. Maar uiteindelijk gaat het om menselijke relaties. Dit is iets dat je benadrukt met je enorme ervaring. Ja. Dat is denk ik iets wat we elke dag zien. Ik ben er vrij zeker van dat we daar, net als artsen, veel positieve gevoelens van krijgen. Elke dag. Medische second opinion is belangrijk. Het is heel, heel fijn om elke dag in het ziekenhuis te komen werken.Professor Leprince, is er iets in uw interesses en gedachten waarover u zou willen praten? Dr Anton Titov, MD. Misschien is er een vraag die ik niet heb gesteld, maar had moeten stellen? Dr. Anton Titov, MD. Iets in uw belang dat u wilt bespreken? Dr. Anton Titov, MD. Nee, ik denk dat we nog vele, vele andere dingen zouden kunnen doormaken. Nu denk ik dat we veel goede dingen over geneeskunde hebben meegemaakt. Laten we tegen de jonge patiënten zeggen dat geneeskunde een leuk, mooi beroep is omdat je voor de patiënt zorgt. Professor Leprince, hartelijk dank voor dit zeer interessante en diepgaande gesprek hier in Parijs. Het is een grote eer om hartchirurgie, transplantatie, hartfalen met u te mogen bespreken. De menselijke kant van de geneeskunde. Dank je! Dank je! Het was een plezier. Echt plezier. Bedankt.