U heeft een overzicht gepubliceerd van de vooruitgang in diagnose en behandeling van multiple sclerose. Het werd gedrukt in het toonaangevende tijdschrift Nature Reviews Neurology. Dr. Anton Titov, MD. Uw recensie is getiteld "Decennium in beoordeling: multiple sclerose. Nieuwe medicijnen voor multiple sclerose. Gepersonaliseerde geneeskunde voor multiple sclerose." Dr. Anton Titov, MD. Wat zijn toonaangevende doorbraken in gepersonaliseerde geneeskunde voor de behandeling van multiple sclerose? De review was meer in het algemeen gericht op wat er in de afgelopen tien jaar is gebeurd met de behandeling van multiple sclerose. Dr. Paul M. Matthews, MD. Het was een heel persoonlijk en duidelijk eigenzinnig standpunt. Ik dacht dat verschillende prestaties op het gebied van multiple sclerose belangrijk waren. Laat me de belangrijkste punten uit mijn recensie benadrukken. Ten eerste denk ik dat de klinische proef met rituximab van Dr. Stephen Hauser belangrijk was. Het was een fase 2 klinische studie. Het toonde aan dat anti-CD20 B-celtherapie een significante vermindering van het terugvalpercentage van multiple sclerose opleverde. Rituximab verminderde de vorming van nieuwe laesies. Rituximab verminderde de progressie van invaliditeit bij patiënten met multiple sclerose. Het was een baanbrekend klinisch onderzoek. Het heeft onze kijk op de immunologie van multiple sclerose totaal veranderd. Dr. Paul M. Matthews, MD. Multiple sclerose werd grotendeels beschouwd als een door T-cellen gemedieerde ziekte. Precies waarom B-celtherapieën werken bij multiple sclerose, is nog steeds een kwestie van veel onderzoek. Maar er is duidelijk veel overspraak tussen B-cellen en T-cellen. De invloed van dit werk is snel gevoeld. Veel artsen zijn zich er inmiddels van bewust. Dr. Paul M. Matthews, MD. Recente klinische onderzoeken met het nieuwe anti-CD20-antilichaam Ocrelizumab (Ocrevus) hebben een vergelijkbare uitstekende werkzaamheid aangetoond bij patiënten met multiple sclerose. Ocrevus kan potentiële voordelen hebben bij mensen met progressieve multiple sclerose. Het is een verschrikkelijk spannende ruimte om naar te kijken! De tweede ontdekking is meer op de fundamentele wetenschappelijke kant van multiple sclerose. Dr. Paul M. Matthews, MD. Ik denk dat we de huidige opvattingen over mechanismen van multiple sclerose echt begonnen uit te dagen. Dr. Anton Titov, MD. Dit onderzoek helpt ons te begrijpen hoe medicijnen tegen multiple sclerose ondanks hun kracht mogelijk geen volledige werkzaamheid vertonen. Bijvoorbeeld Natalizumab. Dit was de ontdekking dat de hersenen een lymfestelsel hebben. Dr. Paul M. Matthews, MD. Voorafgaand aan deze ontdekking dacht men dat de hersenen aan heel speciale regels voldoen. We dachten dat de hersenen anders waren dan andere organen. In het nieuwe werk werd de associatie van T-cellen met de hersenvliezen nauwkeurig bestudeerd. Specialisten in multiple sclerose gebruikten histologische technieken. In de hersenen was duidelijk een lymfekanaal te herkennen. Onderzoekers gebruikten de expressie van markers die consistent waren met die voor andere endotheelkanalen. Deze markers zijn geassocieerd met de lymfatische systemen. Dit werk suggereerde een drainerend lymfatisch pad naar cervicale lymfeklieren. Er zijn dus meerdere manieren waarop deze antigenen aan het immuunsysteem kunnen worden gepresenteerd. Nu gaan we terug naar de klassieke lymfatische presentatie.