Je bent gespecialiseerd in een sportgerelateerde knieblessure. Kun je veelvoorkomende mechanismen van een knieblessure bespreken die je bij verschillende soorten sporten ziet? Is er een manier om knieblessures te voorkomen? Dit kan relevant zijn voor de sporters die dit interview bekijken. Wij voeren veel chirurgische behandelingen uit bij professionele sporters. Nogmaals, we moeten patiënten met knieblessures opsplitsen in twee groepen: professionals en amateurs. Dit zijn twee verschillende werelden. Als professionals proberen we operaties zoveel mogelijk te vermijden. We proberen conservatieve kniebehandelingen nog meer te pushen. Elke dag dat atleten van het veld zijn, is het economisch relevant. Daarom proberen we geen chirurgische behandelingen te geven aan een knieblessure bij professionele atleten. De meest gebruikelijke chirurgische oplossing voor professionele atleten is meniscusreparatie en voorste kruisbandreconstructie, VKB-reconstructies. Die gevallen moeten natuurlijk operatief worden behandeld. Maar de kraakbeenproblemen zijn anders. We volgen bijvoorbeeld dezelfde therapielijn waar we het eerder over hadden. We proberen agressieve chirurgische behandelingen te vermijden. Er zijn natuurlijk enkele gevallen waarin de patiënt, een professionele atleet, operatief moet worden behandeld. Wij bieden ook kraakbeentransplantatie behandelingen aan. Maar dat proberen we bij professionele atleten te vermijden. Bij professionele atleten gaan we meer voor biologische behandeling. We doen verschillende soorten injecties in de knie. We doen ook injecties in het bot. Laten we het vervolgens hebben over amateursporters. Dit is het grootste deel van de wereldbevolking. Het is anders. En in die gevallen van een knieblessure hangt het ervan af hoe belangrijk de sport is voor de patiënt. Ik probeer te vermijden om aan te bevelen om van sport te veranderen. Ik geloof niet dat dat de reden is waarom de patiënt naar mijn kantoor komt. Daarom proberen we onze therapie binnen de grenzen van dezelfde sport te houden als zij doen. Dus in die gevallen zijn de meest typische problemen meniscusproblemen of problemen met de voorste kruisband (ACL). In deze gevallen moeten we soms een soort behandeling voor het kraakbeen aanbieden. We houden er niet van om kraakbeenbehandelingen te doen bij atleten omdat de hersteltijd lang is. Het is lang. Het is nooit minder dan negen maanden. Negen maanden weg van de sport voor een professionele atleet is een enorm aantal vrije dagen. Dit kan hun carrière in gevaar brengen. Dat is dus anders. Bij niet-professionele atleten kunnen we meer tijd nemen om de kniefunctie te herstellen tot herstel. En we kunnen voorstellen om alle behandelingen te doen die we in de knie kunnen doen. We zullen proberen de knie zoveel mogelijk te herstellen naar het functieniveau dat het vroeger had. We noemden al hardlopen en langeafstandslopen. Het is duidelijk dat er een zeer grote variabiliteit is in hoe lang mensen rennen, hoe goed ze de oefening tolereren, hoe lang ze dat al doen. Het zijn dus veel individuele variabiliteiten. Maar wat dacht je van een veilige of gezonde manier van hardlopen en intensiteit? Hoe voorkom je langdurig knie-overbelastingsletsel? Is er zo'n "veilige" afstand van hardlopen? Of is het een individuele variabiliteit? Het is een zeer goede vraag. Het is ook moeilijk te beantwoorden. Omdat er een enorme variëteit is, is het niet hetzelfde. Als we het hebben over een erg mager en ideaal oud persoon, dan is het één hardloopafstand. Als we het dan hebben over overgewicht en een meer zittende patiënt die wekelijks gaat hardlopen. Hij wil naar de berg rennen. Hardlopen, wil of niet, is niet gezond voor de gewrichten van de onderste ledematen. Dat is het feit. Ik zeg niet dat hardlopen helemaal niet gezond is. Ik bedoel, vanuit cardiovasculair oogpunt is hardlopen erg goed. Vanuit mentaal oogpunt is hardlopen erg goed. Maar natuurlijk worden knieën beïnvloed door gewoon de hele tijd gehamerd te worden. De knieën, in ons geval, doen dit en doen dit en doen dit. Dus de beste manier om de gevolgen van herhaalde schokken op de knieën te voorkomen, te verminderen of te minimaliseren, is meerdere. Om fit te zijn, niet te zwaar.Om niet alleen te trainen door te rennen, maar ook door krachttraining voor uw spieren te doen, moet u een test of een evaluatie van de uitlijning van uw ledematen hebben. Misschien heb je wat binnenzolen nodig om je manier van hardlopen te corrigeren. Je moet wel heel goede schoenen hebben. En probeer redelijk te zijn. Als je 20 kilometer per dag probeert te rennen, is dat zeker niet goed voor de knieën. Zelfs in het beste geval, als aan alle voorgaande voorwaarden is voldaan, zal het niet goed zijn voor de knieën. Probeer het aantal kilometers dus niet te misbruiken, want we zijn als een auto. Ik bedoel, hoeveel gaat een auto mee? Het is onmogelijk om daar antwoord op te geven. Het hangt ervan af hoeveel je per dag rijdt. Het is niet hetzelfde als je alleen in de stad rijdt of 200 kilometer per dag over de berg rijdt. Dus hardlopen is hetzelfde. Uiteraard kunt u uw auto regelmatig gaan laten beoordelen en beoordelen. Het is beter. Maar toch, zelfs als je dat doet, is het niet hetzelfde. Als je dit soort 200 kilometer per dag hardloopt, dan is het gevaar zelfs in de stad. Dus dat is hetzelfde met hardlopen. Wanneer een patiënt of een persoon rent, moet hij als redelijk beschouwen. Natuurlijk kun je rennen. Je kunt drie keer per week hardlopen, elk 10 kilometer. Als je aan alle voorgaande vereisten voldoet, denk ik niet dat dat je knieën te veel zal schaden. Maar aan de andere kant voldoe je misschien niet aan de veiligheidseisen waar ik het eerder over had. En je gaat elke drie of vier weken een marathon. Je doet een Ironman en dat soort dingen; dan heb je snel genoeg de gevolgen voor de gezondheid van de knie.