“Deepak en ik hebben veel geluk gehad, want we hadden de meest fantastische ouders, vol liefde en mededogen en wijsheid en genialiteit. Onze vader was een geweldige arts. Hij was cardioloog, hij werd de arts van de president van India.” Samen met je broer, Dr. Deepak Chopra, heb je een boek "Brotherhood" gepubliceerd. Het is een inspirerend verhaal over twee broers die vanuit India naar de Verenigde Staten emigreerden en heel verschillende bochten en wegen namen. Maar jullie werden allebei wereldberoemde genezers en artsen en leraren. Wat kun je zeggen tegen sommige broers en zussen daarbuiten, broers of zussen, misschien in de Verenigde Staten, misschien in India, misschien in Rusland? Dr. Anton Titov, MD. Hoe kunnen ze hun eigen doel en geluk in het leven bereiken? Dr. Anton Titov, MD. Wat kunnen ze leren van jouw ervaring? Nou, Deepak en ik hebben veel geluk gehad, want we hadden de meest fantastische ouders, vol liefde en mededogen en wijsheid en genialiteit. Onze vader was een geweldige arts. Hij was cardioloog, hij werd de arts van de president van India. Ik zal je één verhaal vertellen. Daarom besloot ik dokter te worden. Ik was 12 jaar en studeerde aan de St. Columbus High School in New Delhi. Mijn broer is twee jaar ouder, dus hij zit op dezelfde school. Een weekend, een heel warm zonnig weekend, speelden we een cricketwedstrijd. Zondagavond, rond 6 uur, lees ik Reader's Digest en val in slaap, doe een dutje. Ik word wakker. Ik kan niet zien. Ik ben blind! Dr. Sanjiv Chopra, MD. Ik wrijf in mijn ogen en open ze weer. Ik kan niet zien. Ik stoot mijn broer aan en ik zei: "Deepak, ik kan niet zien!" hij moet een visuele truc hebben gedaan en gerekend hebben dat ik het niet deed alsof. Hij begon te huilen: "Dus ik heb één broer en hij is blind geworden!" Dr. Sanjiv Chopra, MD. Mijn oom, bij wie we logeerden, mijn ouders waren 300 mijl van elkaar verwijderd, ze wilden dat we onze opleiding afmaakten op deze eersteklas school in New Delhi, brachten me naar het militair ziekenhuis waar de dokters me onderzochten, waaronder, geloof ik, een oogarts . Ze hadden geen idee wat er aan de hand was. Er werd zelfs gesproken over hysterische blindheid. Ik was deze gelukkige student, goede student, gelukkige jongen. Eindelijk kreeg hij mijn vader te pakken, hij was 300 mijl verderop. Dit is 1961, hij zit in een legerjeep op tournee. Dit is een telefoongesprek over lange afstand. Heel kalm zegt hij: 'Vertel me alles wat er de afgelopen twee maanden met Sanjiv is gebeurd.' "Hij is in orde. Oh ja, hij had ongeveer een week geleden een verwonding aan zijn linkerbeen met een scherp voorwerp. We brachten hem naar de eerste hulp. Hij kreeg hechtingen. Dr. Sanjiv Chopra, MD. Mijn vader zei: " Heeft hij een antibioticum gekregen?" ze keken in de archieven zeiden "Ja". Toen zei hij: "Heeft hij een tetanusinjectie gekregen?" ze keken en ze zeiden heel trots: "Ja, we hebben hem een ​​tetanusinjectie gegeven". stelde nog een vraag: "Wat voor soort? Anti-tetanusserum of anti-tetanustoxoïde?" Dr. Sanjiv Chopra, MD. Ze keken en zeiden: "Anti-tetanusserum". Ik heb geen idee hoe mijn vader dit vermoedde, maar hij zei: "Sanjiv heeft een zeldzame idiosyncratische reactie op het anti-tetanusserum. Hij heeft een gelokaliseerde vorm van serumziekte die alleen zijn twee oogzenuwen aantast. Ze zijn opgeblazen. Het komt minder dan één op een miljoen keer voor. Start een intraveneuze lijn en geef hem enorme doses corticosteroïden." Dat was gedaan en ongeveer acht uur later keerde mijn gezichtsvermogen terug. Ik heb dit verhaal verteld aan professoren oogheelkunde hier op Harvard, op Stanford, op Duke en ze zeiden: "Oh, mijn God! Hoe wist je vader dat? Soms was dat niet gebeurd, dan was je misschien voor de rest van je leven blind geworden!" Dr. Sanjiv Chopra, MD. Ik besloot dokter te worden. Mijn broer Deepak had geen interesse om medicijnen te gaan studeren. journalistiek. Na de middelbare school in Cambridge was er een onderbreking van zeven maanden voordat je naar de universiteit ging. Hij ging met mijn vader naar het ziekenhuis. Hij ging naar de operatiekamer, hij ging naar de radiologie en hij was gefascineerd. een jaar thuis in de biologie en toen werd hij arts.Hij werd een traditionele westerse arts, endocrinoloog.Maar toen leerde hij meditatie en dat opende zijn wereldbeeld. Hij omarmde de oosterse geneeskunde en filosofie. Hij is een spirituele goeroe geworden, het is een goede gids. Dr. Sanjiv Chopra, MD. Hij en ik schreven elk twaalf hoofdstukken. Ze wisselen elkaar af in het boek. Hij zei tegen me: "Ik ben ouder en ik heb nog een paar boeken geschreven." 'Mag ik suggesties doen voor je hoofdstukken?' Ik zei "Absoluut!" We hebben geen woord veranderd! We hadden een geweldige tijd tijdens de boekentour, ik maakte mensen aan het lachen, hij is serieuzer. Een van de eerste shows die we deden was in New York. We hebben twee dagen een tour gedaan in New York, twee dagen in Washington, een dag in LA. Vijf dagen. De week daarop werd het een nationale bestseller. Maar in New York was er een show genaamd "92nd Street Y". Dat had 1.200 mensen in het publiek. Wij signeren boeken. Daarna interviewde de presentatrice Deepak en mij een uur lang. Daarna opent hij het een uur lang voor het publiek. De eerste vraag komt bij Deepak. Dr. Sanjiv Chopra, MD. De moderator zegt: "Deepak, eerste vraag voor jou, de vraag is 'Soms zat je naast een verlicht persoon en kon je één vraag stellen, wat zou dat zijn?" Dr. Sanjiv Chopra, MD. Ik leg mijn hand op Deepaks schouder en zeg: "Goed, Deepak, ga je gang, ik ben klaar voor je vraag!" 1200 mensen schoten op! Maar het ding met broers en zussen is dat iedereen een verhaal te vertellen heeft. Voor de broers en zussen om na te denken en te zeggen: "Wat was er speciaal aan onze kindertijd? Wat was er speciaal aan ons leven? Hoe zijn we verbonden? Hoe lijken we op elkaar? Hoe zijn we anders?" Je hebt een opmerkelijk verhaal te vertellen... Ik weet zeker dat dat ook voor jou geldt, toch? dus denk er eens over na! en begin aantekeningen te maken en begin te schrijven, begin erover te praten. Schrijf dan een boek en je kunt in eigen beheer publiceren. U kunt een voorschot krijgen van een geweldige uitgever. Er zijn tegenwoordig zoveel verschillende manieren. Iedereen heeft diepgaande ervaringen. Ja! Maar zoals je suggereert, is het niet alleen de ervaring hebben, maar het ook doorleven, begrijpen en er dan iets van maken voor je toekomst. Ja, absoluut!