Tricuspidalisklep regurgitatie diagnose en behandelingsmethoden zijn recentelijk verbeterd. Tricuspidalisklepinsufficiëntie treedt op na hartaanvallen, bij hartfalen, bij pulmonale arteriële hypertensie. Tricuspidalisklepregurgitatie komt ook vaak voor bij oudere patiënten. Je bent een vooraanstaand chirurg in mitralisklep- en tricuspidalisklepreparatie met openhartchirurgie en endovasculaire technieken. Wat zijn de verschillende behandelingsopties van vandaag voor de behandeling van tricuspidalisklepaandoeningen?

De behandeling van tricuspidalisklepaandoeningen heeft een groot aantal mogelijke opties. Vanzelfsprekend kunnen we, te beginnen met een openhartoperatie, bijna elke patiënt minimaal invasief behandelen. Chirurgie kan zowel worden uitgevoerd als de patiënt eerder is geopereerd of niet. Ik denk dat bijna elk centrum met een hoog volume een minder ingrijpende aanpak zal bieden. Het wordt meestal gedaan op een kloppend hart met een kleine incisie. En u kunt de tricuspidalisklep vervangen of repareren. Bij tricuspidalisklepvervanging is het altijd moeilijk kiezen tussen bioprothese en mechanische prothese omdat het risico op trombose aan de rechterkant altijd wat groter is. Er is ook een ander probleem met de implantatie van tricuspidaliskleppen. U bent beperkt in het geval u ook een pacemaker moet implanteren. Dus laten we zeggen dat de gouden standaard tricuspidalisklepannuloplastiek en tricuspidalisklepreparatie blijft. Maar we weten dat er enkele patiënten zijn die niet reageren op annuloplastiek van de tricuspidalisklep vanwege de geometrische veranderingen van de rechter hartkamer. Dus bij deze patiënten moeten we gaan voor vervanging van de tricuspidalisklep.

In termen van herstel wordt bijna 90% van de patiënten alleen behandeld door annuloplastiek. Een klein percentage van de patiënten krijgt meer behandeling dan annuloplastiek. Dit kan een edge-to-edge tricuspidalisklepreparatie zijn. Het wordt de klavertechniek genoemd. Een andere methode is foldervergroting. Dit zijn de twee meest gebruikte technieken voor tricuspidalisklepreparatie, naast annuloplastiek. Maar ik zou zeggen dat in veel gevallen, als de chirurg geen effect van tricuspidalisklepannuloplastiek voorspelt, het een lage drempel is om voor tricuspidalisklepvervanging te gaan. Als we nu ingaan op transkatheterbehandelingsmethoden voor tricuspidalisklepprolaps, dan hebben we een enorm aantal opties.

De meeste van deze opties bevinden zich nog in de beginfase van de onderzoeksstatus. Er zijn zeer weinig procedures met CE-markering. We hebben namelijk een transkatheter van rand tot rand met MitraClip en Pascal. En we hebben annuloplastiek met Cardioband. Dat is het. Dit is wat we hebben. Er is ook een [??] regel, maar die is in de praktijk niet meer beschikbaar. De rest van de tricuspidalistranskatheterreparatiemethoden zijn alleen beschikbaar als onderdeel van een onderzoeksproject. We hebben verschillende tricuspidalisklepvervangingen gedaan. We kunnen verschillende annuloplastiekbenaderingen maken. We hebben ook kant-en-klare procedures gedaan voor de verzakking van de tricuspidalisklep. Er zijn, denk ik, meer dan 30 verschillende apparaten beschikbaar voor de behandeling van tricuspidalisklepprolaps. En geen van hen haalde echt het aantal dat nodig was om een ​​CE-markering te krijgen. Aan de andere kant is geen enkele een echt alternatief geworden voor edge-to-edge tricuspidalisklepreparatie en annuloplastiek, die nu beschikbaar zijn voor tricuspidalisklepprolaps. Dat betekent dus veel. Het betekent dat tricuspidalisklepprolaps een uitdagende procedure blijft. Het is sterk afhankelijk van diagnostische beeldvorming en dat al deze oplossingen moeilijk kunnen worden aangepast aan de verschillende subcategorieën van tricuspidalisklepprolapsziekte.

Dus nogmaals, als u een atherogene tricuspidalisregurgitatie heeft met minder tethering, kunt u overwegen om annuloplastiek te implanteren. Tricuspidalisregurgitatie bij atherogene tricuspidalisregurgitatie kan worden behandeld met annuloplastiek. Maar effectief, als het een secundaire tricuspidalisregurgitatie is bij pulmonale hypertensie, werkt annuloplastiek mogelijk niet omdat de blaadjes dikker zijn. Dus in deze gevallen moet u nadenken over de rand-tot-rand tricuspidalisklepreparatie of een combinatie van rand-tot-randreparatie plus annuloplastiek.Of we moeten direct nadenken over het vervangen van de tricuspidalisklep. Maar dan, bij het vervangen van de tricuspidalisklep, moet u de kwestie van de afterload-mismatch bespreken. Het is dus een zeer gecompliceerde besluitvorming bij de behandeling van tricuspidalisklepprolaps. Al bijna een jaar geleden hebben we de werkgroep tricuspidalisklepbehandeling opgericht. Ik leid deze werkgroep samen met Dr. Fabien Praz uit Bern. De werkgroep heet de PCR Tricuspid focusgroep. Het omvat ongeveer 70 experts, voornamelijk uit Europa. We hebben ook enkele collega's in de Verenigde Staten. We komen vrij vaak samen om al deze aspecten te bespreken en om te proberen te begrijpen wat de beste oplossing is voor elke categorie van tricuspidalisklepaandoeningen. Wat te doen, hoe de beste patiënten te selecteren voor annuloplastiek, voor edge-to-edge tricuspidalisklepreparatie en voor vervanging van de tricuspidalisklep. En toch zijn we aan het leren. Het zal nog een paar jaar duren voordat deze technologie algemeen beschikbaar en veilig genoeg zal zijn en in elk ziekenhuis ter wereld zal worden toegepast.

Dus selectie van de patiënt is duidelijk erg belangrijk voor tricuspidalisklep reparatie of vervanging, hetzij door open chirurgie of door transkatheter methoden. Dus wat zijn de brede categorieën patiënten voor tricuspidalisklepbehandeling? Wat helpt u bij het selecteren van de juiste procedure voor de juiste patiënt?

We denken dat het heel eenvoudig is. Laten we het maken. Het is dus een ingewikkelde vraag, maar we maken het heel gemakkelijk. Er zijn twee omstandigheden die een lekkende klep veroorzaken. Ofwel is het de annulus die verwijd is, dus de blaadjes worden weggetrokken. Of het is een ventrikel dat verwijd is en de klepbladen naar beneden worden getrokken. De combinatie van de twee kenmerken drijft de beslissing over de behandelingsselectie. Bij ringvormige dilatatie is annuloplastie de beste oplossing. In het geval van aanbinden van de klepbladen van de tricuspidalisklep, zal annuloplastiek niet werken. U moet dus nadenken over een transkatheter edge-to-edge reparatie of vervanging van de tricuspidalisklep. En dit geldt ook voor chirurgische ingrepen. Als u een klepblad heeft, vervangt u de tricuspidalisklep. Als de tricuspidalisklep niet is vastgemaakt, kunt u de annuloplastiering plaatsen, en meestal werkt deze.