Coronaire stenttechnologie evolueert snel. Wanneer moet een patiënt nog steeds een kale metalen stent krijgen in plaats van een medicijnafgevende coronaire stent? Grenzen aan antistollingstherapie, andere lopende procedures en de diameter van de kransslagader die een stent moet krijgen, spelen allemaal een rol. Het gebruik van medicijnafgevende kransslagaderstents of bare-metal stents is controversieel. Dr. Anton Titov, MD. In welke situaties van coronaire hartziekte kunnen de kale metalen stents voldoende zijn? Dr. Anton Titov, MD. In welke situaties hebben de medicijnafgevende kransslagaderstents de voorkeur? Dr. Jeffrey Popma, MD. Ja. Het antwoord op de vraag of men medicijnafgevende coronaire stents of kale metalen stents moet gebruiken, heeft een tijdscomponent. Op welk moment van de cyclus van onze stentontwikkeling is dat waar? Er waren eens de begindagen van de ontwikkeling van kransslagaderstents. Dr. Jeffrey Popma, MD. We hadden twee stents, de Taxus en Cypher stents. Beide stents hadden polymeren op hun oppervlak die inflammatoir waren. Als gevolg daarvan moesten we een langdurige dubbele antibloedplaatjestherapie krijgen die we moesten geven. We maakten ons zorgen over een zeer hoge frequentie van late stenttrombose, na een jaar. Daarna zijn de patiënten van hun dubbele antibloedplaatjestherapie af. Dus in gevallen van coronaire stents waren we beperkt door hoe lang we de dubbele antibloedplaatjestherapie konden geven. Dr. Jeffrey Popma, MD. We waren altijd bang om het te stoppen. In die omstandigheden kunnen patiënten kale metalen stents krijgen in plaats van medicijnafgevende stents. Het werd gedaan om de mogelijke bloeding of stenttrombose te voorkomen wanneer de patiënt uit de therapie kwam. Dr. Anton Titov, MD. Dat waren kransslagaderstents in de periode 2003 - 2004. Tegenwoordig is de uitrusting heel anders. Dr. Jeffrey Popma, MD. De stutten van de coronaire stent zijn veel dunner. De polymeren zijn veel dunner. De polymeren zijn nu meer biocompatibel. Althans in onze huidige manier van denken. Het optreden van coronaire stenttrombose kan nu even goed of zelfs iets minder zijn. We gebruiken de drug-eluting coronaire arterie-stents. Dr. Jeffrey Popma, MD. Dit wordt vergeleken met de bare metal stents. Nu beperk ik het gebruik van mijn blote metalen stent echt tot patiënten met bloedvaten van twee millimeter of kleiner. We hebben geen drugsafgevende stents in dat gebied. We zullen binnenkort medicijn-eluerende stents met zeer smal lumen hebben. Maar ik heb ze nu niet. Of bij patiënten van wie ik weet dat ze binnen een maand een of andere operatie moeten ondergaan. Dr. Anton Titov, MD. Ze kunnen maar een maand een dubbele antibloedplaatjestherapie krijgen. Waar we ons in een grijze zone bevinden, is nu hier. We hebben een aantal andere klinische onderzoeken die momenteel lopen bij patiënten met de kransslagader Synergy-stent. Dr. Jeffrey Popma, MD. Deze kransslagaderstent heeft een biologisch resorbeerbaar polymeer dat samen met de medicijnen in 90 dagen verdwijnt. De medicijnen worden uit de stent geëlueerd. We onderzoeken het idee in een registerreeks of we de antibloedplaatjestherapie bij 90 dagen bij die patiënten wel of niet kunnen stoppen. We hopen dat patiënten zonder risico op stenttrombose blijven. Want na 90 dagen is er alleen nog een metalen stent over. Dr. Anton Titov, MD. Dit is zeker een evoluerend concept. Dr. Jeffrey Popma, MD. Ik zou zeggen dat mijn drug-eluerende coronaire stentgebruik 95% is. Bij 5% als ik kale metalen stents gebruik, moet ik een goede reden hebben om een ​​blanke metalen kransslagaderstent te gebruiken.