Kanker en verhoogde vorming van bloedstolsels in aderen gaan soms samen. Diepe veneuze trombose, of DVT, kan het eerste teken zijn van de aanwezigheid van kanker in het lichaam. Gefractioneerde heparine met een laag molecuulgewicht is gebruikt om bloedstolselgerelateerde complicaties te voorkomen bij patiënten die al met kanker zijn gediagnosticeerd. Maar heparine met een laag moleculair gewicht kan ook een preventieve en beschermende rol spelen tegen kankervorming en vooral tegen uitzaaiingen van kanker. Hoe kunnen heparine met een laag moleculair gewicht en andere antitrombotische medicijnen het risico op kanker en overlijden door kanker verminderen?

Kanker is een bekende risicofactor voor trombose, in het bijzonder veneuze trombose. Kanker is dus een solide risicofactor. Het is veel sterker dan de risico's die ik eerder noemde. Trombose is dus zeker een risico, vooral tijdens de actieve fase van chemotherapie, en in het bijzonder voor bepaalde soorten kanker - kankers van het maagdarmkanaal, alvleesklierkanker. Maar ik denk dat bij elke vorm van kanker, vooral tijdens chemotherapie en tijdens operaties, profylaxe met de laagmoleculaire heparine of met nieuwe directe orale anticoagulantia belangrijk is. We zullen dat later vermelden. Wat heparine betreft, is het samen met het directe orale antistollingsmiddel een voorkeursbehandeling. Het gebruik van heparine met een laag molecuulgewicht en directe orale anticoagulantia (DOAC) is de voorkeursbehandeling. Sommige patiënten ontwikkelen, ondanks deze voorzorgsmaatregel, trombose bij kanker. Het is aangetoond dat in vergelijking met vitamine K-antagonisten het risico op bloedingen bestaat bij patiënten die chemotherapie moeten ondergaan. Ze zijn soms trombocytopenisch of zwak. Het is aangetoond dat heparine met een laag moleculair gewicht het beste wapen is om trombose te voorkomen en te behandelen. Het is discutabel, hoewel recentelijk is aangetoond dat directe orale anticoagulantia gelijkwaardig zijn aan heparine met een laag molecuulgewicht. Ik denk niet dat er solide bewijs is dat DOAC's (NOAC's) superieur zijn. Maar natuurlijk hebben directe orale anticoagulantia het voordeel. Je hoeft niet in je buik te prikken. Zo vaak zijn er enkele voordelen van directe orale anticoagulantia. Dus mensen zijn ervan overtuigd dat ze iets superieur zijn. Dit is wat ik denk vanuit het oogpunt van preventie van trombose bij patiënten met kanker. Het is ook bedoeld voor de behandeling van trombose bij mensen die kanker hebben en trombose ontwikkelen.

U noemde ook kort de vraag of trombose het eerste vroege teken van de aanwezigheid van kanker kan zijn. En dit is een zeer controversiële kwestie omdat het waar is. Het is ook de basis van mijn klinische ervaring dat soms een vermoeden voor kanker werd gewekt door de aanwezigheid van trombose. Maar het is aangetoond dat een uitgebreide screening en zoektocht naar kanker bij patiënten bij wie nog geen kanker is vastgesteld maar die trombose ontwikkelen waarschijnlijk niet zinvol is. Dus, natuurlijk, als ik trombose had toegevoegd aan het feit dat ik een sterkere risicofactor voor kanker heb, wat mijn leeftijd is, zou ik me zorgen hebben gemaakt. Maar ik zou geen brede uitgebreide screening op kanker hebben ondergaan omdat is aangetoond dat de screening niet kosteneffectief is bij het oppakken van kanker. En, belangrijker nog, screening op kanker na het vinden van trombose heeft geen invloed op het beloop van kanker dat zich uiteindelijk zal ontwikkelen. Dus dat is de boodschap.

Een ander ding dat u in uw inleiding hebt besproken, is of heparine met een laag moleculair gewicht of andere anticoagulantia al dan niet effectief zijn bij de behandeling van kanker. En er zijn experimentele gegevens die aantonen dat het remmen van stolling en trombose de uitzaaiing van kanker kan helpen voorkomen, met name het optreden van uitzaaiingen. Ik kan je vertellen dat het voor zover ik weet niet, zoals je waarschijnlijk hebt gezien, mijn kopje thee is in termen van mijn publicaties. Maar ik denk dat ik de medische literatuur [over dit onderwerp] vrij goed ken. Ik denk niet dat er een poging is gedaan om een ​​anticoagulans te geven, waaronder heparine met een laag moleculair gewicht of niet-gefractioneerde heparine, om kanker te voorkomen.Dus als er iets is, deze medicijnen worden gegeven voor profylaxe van trombose, maar niet om de metastase en eliminatie van kanker te beheersen bij patiënten die al kanker hebben ontwikkeld. Dus vanuit dat oogpunt zijn de experimentele gegevens [voor therapie van kanker met anticoagulantia] veelbelovend waren, waren nogal teleurstellend. Ik weet niet zeker of deze mening door iedereen gedeeld zal worden. Maar wat ik je zeker kan vertellen, is dat ik geen betere behandeling van kanker ken dan met de meerdere medicijnen, met de operatie, met radiotherapie die ook het gebruik van anticoagulantia omvat. Als in die situaties anticoagulantia worden gegeven, kunnen ze trombose voorkomen. Anticoagulantia worden niet gegeven om de verspreiding van kanker te voorkomen. Dus dat is mijn openhartige mening over dit zeer cruciale onderwerp. Natuurlijk waren er veel verwachtingen, maar ik denk dat de klinische studies bij mensen behoorlijk kunnen tegenvallen. [Anticoagulantia] veroorzaakten vaak meer problemen dan ze wilden voorkomen.

Aspirine, je weet wel, onderdeel van het antibloedplaatjeseffect van aspirine. Er zijn enkele gegevens die aantonen dat aspirine de vorming van een soort cocon rond de metastaserende kankercellen zou kunnen voorkomen. En zo zijn er enkele statistieken in de onderzoeken naar aspirine die zouden kunnen aantonen dat er iets minder uitzaaiingen zijn bij mensen met een reeds vastgestelde kankerdiagnose. Maar het is natuurlijk speculatie.

Bedankt. U noemde het verhaal van aspirine. Dat is ook een beetje anders, want we hebben natuurlijk te maken met een antibloedplaatjesmiddel, niet met een antistollingsmiddel. Dat verhaal [van aspirine bij kanker] is belangrijker en veelbelovender, ook al is het nog niet geconsolideerd. Veel mensen nemen aspirine. En ze nemen aspirine om welke reden dan ook, primaire of secundaire preventie van hart- en vaatziekten. En er zijn twee enorme onderzoeken gedaan naar duizenden en duizenden mensen. Er is waargenomen dat bij die mensen die regelmatig aspirine gebruikten voor primaire of secundaire preventie, er een lagere incidentie van kanker was. Het is dus de incidentie, het is een optreden van kanker, met name van het spijsverteringskanaal, in het bijzonder kanker van de dikke darm. Maar de incidentie van kanker was ook lager in het spijsverteringskanaal, maar ook in andere organen, met name de blaas, niet de galblaas, de urineblaas. Dit zijn veelbelovende gegevens. En nu zijn het klinische onderzoeken die aan de gang zijn en ze willen dit probleem specifiek aanpakken. Ik heb ze nog niet gepubliceerd gezien. Maar laten we zeker zeggen dat als het om andere redenen nodig is, er een [lage dosis] aspirine per dag nodig is om dit [kankerpreventie] effect te krijgen. Het kan het ontstaan ​​van kanker helpen voorkomen, met name kankers van het maagdarmkanaal. Ik denk dat het veelbelovend is. Maar om je de waarheid te zeggen, ik zou geen medicijn geven dat bijwerkingen heeft, tenzij er een andere indicatie is om het in te nemen. Dus [aspirine is geïndiceerd] als primaire preventie bij mensen met een risico op trombose vanwege andere risicofactoren. Het geldt in het bijzonder voor veneuze trombose of als secundaire preventie bij mensen die al een beroerte of coronaire hartziekte hebben ontwikkeld. Dit is dus mijn persoonlijke mening.