Transkatheterbehandeling van mitralisklepregurgitatie is duidelijk effectief. Het is een minimaal invasieve behandelmethode voor mitralisklepprolaps. Percutane transkatheter-hartklepbehandeling is vooral belangrijk voor patiënten die mogelijk geen openhartchirurgie kunnen verdragen. Hoe selecteert u bijvoorbeeld bij zeer oudere patiënten patiënten voor transkatheterbehandeling van mitralisklepregurgitatie, met betrekking tot hun leeftijd en hun functionele status?

Want zoals je weet, is leeftijd niet de enige maatstaf. Leeftijd is in de eerste plaats [relatief]. Er is een biologische leeftijd. Dat is leeftijd op een paspoort. Leeftijd is dus niet de belangrijkste reden om beslissingen te nemen. Maar zeker, er zijn veel overwegingen als het gaat om leeftijd. Bij een jongere patiënt, die zeer vaak voorkomt bij degeneratieve mitralisinsufficiëntie, bij de mitralisklepziekte van Barlow, bij patiënten jonger dan 60 jaar. Dan, ja, ik zou niet zo gemakkelijk een endovasculaire procedure voorstellen om een ​​mitralisklep te repareren, omdat ik weet dat ik in deze gevallen een chirurgische benadering kan bieden. Een litteken is bijna onzichtbaar omdat we tegenwoordig echt periareolaire of submammaire incisies maken. Uiteindelijk zie je niets. En we voeren een procedure uit die tegelijkertijd mitralisklepbladreparatie en mitralisklepannulusreparatie omvat. Als het nodig is om de tricuspidalisklep te behandelen, kan dit tegelijkertijd worden gedaan. Het is dus een totaaloplossing, uiteindelijk ook bij de behandeling van atriumfibrilleren. Als je ouder wordt dan 60 of 65 jaar, laten we zeggen ouder dan 70 jaar, begin ik dit te denken. Ook als de patiënt geen comorbiditeiten heeft, begin ik toch te twijfelen. Het is niet gemakkelijk om een ​​beslissing te nemen. Het mooie van endovasculaire transkatheter mitralisklepreparatie is dat de patiënt binnen enkele dagen na de procedure naar huis kan. En de resultaten zijn helemaal niet slecht. Ik bedoel, we hebben geweldige resultaten bij de meeste van onze patiënten. Dus ook bij hoogbejaarden twijfel ik niet. Ik bied endovasculaire mitralisklepreparatie aan. Op zeer jonge leeftijd bied ik chirurgische methoden voor mitralisklepreparatie aan. Voor situaties in het midden neem ik beslissingen met patiënten. Ik zal ze de voor- en nadelen van de twee procedures vertellen. Ik probeer ze door deze besluitvorming heen te loodsen. En uiteindelijk nemen we een gezamenlijke beslissing. Wat fundamenteel is in mijn praktijk, als we gaan voor endovasculaire mitralisklepreparatie, laten we zeggen, bij een 65-jarige patiënt, zou hij echt geen openhartoperatie willen ondergaan. Ik zal echt veel met deze patiënt bespreken om hem ervan te overtuigen dat een operatie beter is. Maar misschien wil de patiënt echt geen chirurgische mitralisklepreparatie. Of er zijn twijfels omdat een patiënt bepaalde comorbiditeiten heeft. Ik ben heel duidelijk met de patiënt dat we endovasculaire mitralisklepreparatie uitvoeren, meestal edge-to-edge mitralisklepreparatie. Lukt dat niet, dan moet de patiënt binnen enkele weken geopereerd worden. Zodat we de mitralisklep nog kunnen repareren, en daar zorg ik ook voor. En ik weet dat ik de mitralisklep kan repareren, omdat het idee bestaat dat je na MitraClip de mitralisklep niet operatief kunt repareren. Dit is niet waar tenzij er een verstoring van de mitralisklep is geweest of tenzij u zes maanden wacht na de transkatheterprocedure wanneer u een genezingsproces heeft. Als je het meteen opent, zie je bij de meeste gelegenheden. Je ziet meteen dat de transkatheterprocedure niet goed is verlopen. Als u deze patiënten ziet met een mislukte transkatheter mitralisklepreparatie, moeten ze onmiddellijk worden geopereerd.

Dus, wat zijn de factoren die het succes of het falen van de behandeling van mitralisklepregurgitatie met transkathetermethoden kunnen voorspellen?

Dit is ook een bewegend doel omdat we in het jaar 2005 zijn begonnen met de Everest-criteria. Ze zijn nog steeds behoorlijk geldig, weet je. Everest-criteria omvatten smalle laesie, enkele laesie, centrale laesie, met niet veel opening tussen de blaadjes. Dit is de ideale toestand. Er zijn verschillende subcategorieën en details.Wanneer u uw praktijk ontwikkelt, vindt u echt fijne details, die het succes of falen van de procedure kunnen voorspellen. Vandaag hebben we bijgewerkte algoritmen voor patiëntselectie [voor mitralisklepreparatiemethode]. Maar stel je voor dat nog maar een paar maanden geleden ons portfolio van apparaten wordt verbeterd. Dus we leren nog steeds.

Toen we de Everest-criteria ontwikkelden, was er maar één maat clip voor mitralisklepreparatie. Nu hebben we vier maten MitraClip, en we hebben grotere en langere MitraClip. En we hebben ook Pascal. Dat is een ander apparaat voor reparatie van de mitralisklep via de katheter. Het is een gesp met daartussen een vulmiddel. Er zijn dus verschillende apparaten. Binnenkort komt er nog een toestel uit Azië. Het is tegenwoordig moeilijk om een ​​definitief oordeel te vellen over de methode van hartklepreparatie. Ik denk dat het erg afhangt van de expertise van de operator. Ik kan min of meer de patiënten identificeren die voor mij een hoog risico lopen. Ik denk dat er een aantal patiënten zijn waar ik echt openhartchirurgie heb besproken. Een patiënt kan een bileaflet mitralisklepziekte hebben met meerdere jets van mitralisinsufficiëntie. Dit is een aandoening waarbij je niet altijd goede resultaten krijgt [met MitraClip]. Wanneer u diepe spleten in de klep heeft, kunnen we deze [endovasculair] behandelen. Maar toch zijn er soms problemen bij deze patiënten. Wanneer u verkalkte annulus en zeer dunne blaadjes ziet, kan dit een andere risicofactor zijn bij een patiënt. Dus bij sommige patiënten doe ik een stap terug, of ik waarschuw de patiënt tenminste dat er een minder dan optimaal resultaat kan zijn. Afgezien daarvan moet ik zeggen dat bijna elke patiënt kan worden behandeld met deze transkathetertechnologieën. Als er geen calcium is, kunnen we in de meeste gevallen mitralisinsufficiëntie verbeteren door middel van transkatheterreparatiemethoden.