CRP, C-reactief proteïne, is een gevoelige marker van algemene ontsteking. Er is gesuggereerd dat CRP correleert met een hoger risico op hart- en vaatziekten. Eminente expert in immunologie en CRP, professor Mark Pepys, beoordeelt bewijs voor correct gebruik van CRP. Wat is de juiste interpretatie van CRP-niveaus bij hartaandoeningen en andere medische aandoeningen? Wat is de betekenis van het meten van CRP om het risico op hart- en vaatziekten te beoordelen? Dr. Anton Titov, MD. CRP (C-reactive Protein) is het klassieke acutefase-eiwit. Het is het eerste eiwit in het plasma. Het werd ontdekt in 1929. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Een paar jaar daarna bleek CRP zich te gedragen als een acutefase-eiwit. Dit is wat het betekent. U kunt weefselbeschadiging, infectie, bijna elke vorm van pathologie hebben. Dit beschadigt het lichaam. Er wordt dan meer CRP C-reactief proteïne geproduceerd. Hierdoor neemt de CRP-concentratie in het plasma toe. Vervolgens is gebleken dat veel andere eiwitten zich hetzelfde gedragen. Maar CRP is bijna uniek dynamisch. CRP C-reactief proteïne neemt toe vanaf een zeer lage concentratie. Het kan tienduizendvoudig in concentratie stijgen als reactie op een acuut letsel of een acute infectie. Er is maar één ander eiwit dat zich met een vergelijkbare dynamiek gedraagt. Dr. Anton Titov, MD. Dat eiwit wordt "serumamyloïde A" -eiwit genoemd. Het is een totaal niet-verwant eiwit. Maar het is interessant voor ons, omdat het amyloïde kan maken. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Hier hebben we het eerder over gehad. Maar laten we dat achterwege laten. CRP is uniek bruikbaar in de klinische geneeskunde als een marker van deze acute fase respons. Er zijn verschillende dingen die moeten worden begrepen over CRP. Professor Dr. Mark Pepys, MD. De eerste is deze. C-reactief proteïne is volledig niet-specifiek. De CRP kan nooit diagnostisch zijn voor een bepaalde ziekte. Je kunt de CRP-concentratie alleen interpreteren in de context van alles weten over de patiënt. U moet de geschiedenis van de patiënt kennen. Je moet al hun demografie kennen. Je moet weten welke ziekten ze hebben, welke behandelingen ze gebruiken. Alleen dan kun je de CRP-waarde interpreteren. C-reactief proteïne is nuttig. Dr. Anton Titov, MD. Maar als je al die informatie hebt, is het CRP enorm nuttig. Het vertelt u of patiënten een echte weefselbeschadigende pathologie hebben of niet. CRP is een screeningstest voor organische ziekten. C-reactief proteïne vertelt u of een patiënt een bepaalde ziekte heeft. C-reactive Protein vertelt je of de ziekte beter of slechter wordt. CRP laat u weten of uw behandeling aanslaat of niet. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Er zijn een paar ernstige ziekten, waarbij de CRP niet toeneemt. Het is erg verrassend. Het is in tegenstelling tot bijna al het andere, waar de CRP wel toeneemt. Maar bij die mensen, als ze een infectie, bacteriële of virale infectie krijgen, neemt het C-reactieve proteïne toe. C-reactief proteïne is een goede test voor een bijkomende infectie. Dit geldt zelfs voor die zeldzame groep ziekten, waar de CRP niet vanzelf met de ziekte omhoog gaat. We komen terug op deze drie indicaties voor het meten van CRP. Patiënt komt naar de dokter. "Ik heb vreselijke pijn in mijn borst en ik voel me buiten adem". Dr. Anton Titov, MD. Je meet de CRP. Het is normaal. U heeft een hartaanval, longembolie, pneumothorax, gebroken ribben uitgesloten. Veel van deze dingen kun je diagnosticeren door de patiënt te onderzoeken. C-reactief proteïne vernauwt diagnostische opties. De meeste van die dingen kun je klinisch diagnosticeren. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Een arts weet of een patiënt een gebroken rib heeft of niet. Aan de ene kant kun je bepaalde ziekten uitsluiten. Een arts kan een andere behandelmethode hebben dan het onderzoeken van die patiënt. Aan de andere kant, als CRP wordt verhoogd, vertelt het u niet wat de diagnose is. Maar C-reactive Protein vertelt je dat "er iets ernstigs aan de hand is met deze patiënt". Dan moeten we het onderzoeken.De onderzoeken kunnen, afhankelijk van de klinische context, gewoon zijn "wel, we zullen u een week observeren en volgende week terugkomen en we zullen de CRP opnieuw meten" Of het kan betekenen dat een patiënt in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Dan zou een arts een bloedkweek kunnen doen, en dit, dat en nog wat". Soms is de concentratie CRP meer dan 100 milligram per liter bij een patiënt. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Verder weet u niets over de patiënt Dan is de kans statistisch gezien ongeveer 80% dat de patiënt een ernstige bacteriële infectie heeft. Het leidt je al in de juiste richting. Dr. Anton Titov, MD. C-reactive Protein is een zeer nuttige screeningstest. Ten tweede, soms weet je dat wat de diagnose is. De patiënt heeft de ziekte van Crohn, ze hebben reumatoïde artritis, ze hebben een hartaanval gehad, ze zijn in het ziekenhuis. We meten de lichaamstemperatuur van de patiënt een paar keer per dag. Er is een grafiek op de bodem van elk bed met de lichaamstemperatuur. De lichaamstemperatuur heeft een zeer klein dynamisch bereik. Professor Dr. Mark Pepys, MD. De lichaamstemperatuur varieert afhankelijk van het aantal dekens dat de patiënt heeft. De lichaamstemperatuur fluctueert of een patiënt een warme kop heeft gehad. van thee of een verkoudheid drankje. Het tijdstip van de dag heeft invloed op de lichaamstemperatuur. Het hangt af van wat hun maaltijd was, enzovoort. Lichaamstemperatuur is zeer variabel in een zeer klein dynamisch bereik! CRP is klinisch zeer nuttig. Dr. Anton Titov, MD. Alle artsen begrijpen het. C-reactief proteïne is veel nuttiger. Het zou handig zijn om een ​​CRP-kaart aan het einde van het bed te hebben. We hebben point-of-care CRP-testen nodig op een bloedprik. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Dit is net zoals u doet bij diabetestests voor bloedsuiker. Je zou een CRP-test moeten hebben. Iedereen die ziek genoeg is om in het ziekenhuis te liggen, verdient het om elke dag een CRP-test te laten doen. C-reactief proteïne moet ten minste elke keer dat er bloed wordt afgenomen, worden gedaan. In die context is het ongelooflijk handig. CRP-waarden hebben een enorm bereik. Ja! C-reactive Protein heeft een enorm bereik. Het wordt heel precies gemeten. C-reactief proteïne is een geweldig bruikbare test. Dan is er nog deze andere groep ziekten. Systemische lupus erythematosus, colitis ulcerosa en acute leukemie. Dat zijn de drie belangrijkste ziekten. Multipel myeloom is een andere ziekte. Dr. Anton Titov, MD. Dit zijn vrij belangrijke ziekten. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Een patiënt kan aan die ziekten overlijden en de CRP blijft normaal. Niemand begrijpt goed waarom. Gelukkig zijn die ziekten heel gemakkelijk te diagnosticeren zonder de CRP. U heeft de CRP niet nodig. U hoeft alleen maar de patiënt te onderzoeken en andere diagnostische tests uit te voeren. Je kunt weten dat ze die bepaalde ziekte hebben. Maar die ziekten maken patiënten allemaal vatbaar voor infectie. Er is een risico op bacteriële, virale, andere bijkomende infecties. Infecties kunnen levensbedreigend zijn en CRP gaat in die situatie wel omhoog. Mogelijk hebt u een patiënt met lupus [SLE]. CRP is meer dan 60 milligram per liter. Tot het tegendeel is aangetoond, heeft deze patiënt een infectie, zeker een infectie. Je moet hun infectie zoeken en behandelen. Als je een infectie niet behandelt, kunnen ze aan die infectie sterven. C-reactief proteïne is erg handig. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Extreem nuttig. Bij leukemie, bij myeloom, hebben we dit decennia geleden vastgesteld. Weet je, de CRP-test wordt veel gebruikt. Ik maakte de Wereldgezondheidsorganisatie International Reference Standard for CRP in de jaren tachtig. Dus elke CRP die overal ter wereld wordt gemeten, is de referentiestandaard. C-reactief proteïne wordt uiteindelijk gekalibreerd op deze standaard. Ik heb die referentiestandaard gemaakt. Dat maakte het heel nuttig omdat het de tests standaardiseerde. Alle fabrikanten kalibreren daar C-reactive Protein tegen. Er zijn secundaire normen. Professor Dr. Mark Pepys, MD. Ik heb ook de CRP-normen geleverd voor de International Federation of Clinical Chemistry. De EU heeft een standaard. C-reactief proteïne is een goede test, het is een zeer robuuste klinische chemietest. Dr. Anton Titov, MD.C-reactief proteïne verdient het om zo veel gebruikt te worden als het is. Het wordt extreem veel gebruikt. Dat is het goede nieuws.