Professor Maisano zal hopelijk ook zijn verbazingwekkende professionele levensverhaal met ons delen, zijn persoonlijke zoektocht om de complicaties van een hartaanval bij zijn eigen vader, die een bekwaam algemeen chirurg was, te verlichten. Dat is wat Dr. Maisano op een verbazingwekkende weg van innovatie in hartchirurgie heeft geleid waarvan alle patiënten in de wereld nu de kans hebben om van te profiteren.

Nou, het is een carrière die vele jaren geleden begon. En het is een heel eenvoudig beroep. Ik ben begonnen met mijn praktijk. Ik begon mijn opleiding in cardiovasculaire chirurgie als onderdeel van een persoonlijk verhaal, dat volgens mij veel mensen gemeen hebben. Mijn vader had een zeer ernstig anterieur myocardinfarct. Hij had een anterieur myocardinfarct. Op dat moment was er geen primaire percutane coronaire interventie beschikbaar. Dus weet je, we hebben het over de jaren 80. En daarna had hij meteen veel hartritmestoornissen. Hij had een heel moeilijke situatie. En de professoren zeiden dat je naar Holland moest gaan, waar je professor Ottavio Alfieri zult vinden. Hij is de enige die je vader kan redden. Op dat moment zat ik in het tweede jaar van de medische school. En ik ging met een vliegtuig aangeboden door het leger hier in Italië. We gingen naar Nederland, het was als een laatste hoop reis. En toen ik professor Ottavio Alfieri zag, was ik teleurgesteld. Ik verwachtte deze grote professor, je weet wel, oude, grote dikke baard, zoals, laten we zeggen, in een God. Maar ik vind iemand van midden dertig, heel slim. En meteen had ik het gevoel dat er een link was met deze persoon. Hij heeft zelfs het leven van mijn vader gered. Omdat hij hem niet geopereerd heeft, besloot hij niet te opereren. Dit is een van de belangrijkste kenmerken van professor Alfieri, die zeer bekend staat om alle uitvindingen en ideeën en chirurgische ingrepen. Maar een van de beste eigenschappen van professor Alfieri's vaardigheden is dat hij precies weet wat hij wel en niet moet doen om het leven van de patiënt te redden. En daarmee redde hij het leven van mijn vader. Dus daarna begon ik te reizen naar in eerste instantie naar Brescia. Er was een klein ziekenhuis waar professor Ottavio Alfieri zich na Nederland vestigde. Toen begon ik het traject om hartchirurg te worden. We zijn in de jaren negentig. De jaren negentig waren de tijd waarin hartchirurgie floreerde. Het was waarschijnlijk een zeer machtige positie om hartchirurg te zijn. Interventionele cardiologie begon, maar het was nog steeds de tijd dat het een dienst was voor hartchirurgie. En dus is mijn generatie blootgesteld aan de meest dramatische verandering in de geschiedenis van de cardiovasculaire geneeskunde. Omdat we begonnen als een koning van het bos. En na een paar jaar realiseerden we ons dat het bos een andere koning had, die minstens zo sterk was als wij. Dit was interventiecardiologie. Ik bedoel, interventionele cardiologie werd eind jaren 70, begin jaren 80 opgericht. Maar eind jaren 90 werd het echt een sterk alternatief voor hartchirurgie. En in de toekomst, ik bedoel, toen de medicijn-eluerende coronaire stents beschikbaar kwamen, werd angioplastiek een echt alternatief voor coronaire bypass-operaties. En daarna, aan het begin van de jaren 2000, begonnen we de opkomende technologieën te zien voor percutane structurele interventies. Maar in deze veranderende tijden had ik in de eerste plaats een geweldige kans om samen te werken met professor Ottavio Alfieri, die de Alfieri-techniek ontwikkelde. En om deze reden was ik betrokken bij het zeer vroege stadium van het onderzoek en de ontwikkeling van nieuwe technologieën. De behandeling van patiënten met mitralisinsufficiëntie met op katheters gebaseerde technologieën was gebaseerd op de Alfieri-techniek. Tegelijkertijd werd ik niet alleen getraind door een theorie, maar ook door Antonio Colombo. Hij is een van de meesters van de interventionele cardiologie. In deze instelling, in het San Raffaele-ziekenhuis in Milaan, waren op dat moment drie koningen. Er waren Professro Ottavio Alfieri, Professor Antonio Columbo en Professor Carlo Pappone. Hij is een andere zeer beroemde interventionalist en elektrofysioloog.Dus in deze omgeving had ik het geluk omringd te zijn door deze mentoren die me hielpen bij het ontwikkelen van het concept [van minimaal invasieve hartprocedures]

Hoewel chirurgie zelfs vandaag de dag nog steeds een uitstekende oplossing is voor veel patiënten, zijn er oplossingen die chirurgie kunnen nabootsen met een minder ingrijpende benadering. En mogelijk kan alles wat we doen bij chirurgie gedaan worden via een minimaal invasieve benadering, via een endovasculaire benadering. Weet je, terwijl we verder gaan, zie ik endovasculaire procedures als de natuurlijke evolutie van chirurgie. Dit geldt niet alleen voor hartchirurgie, maar voor veel operatiegebieden. Dit gebeurt vandaag. Het draait allemaal om technologie. Het draait allemaal om beeldvorming. Het draait allemaal om het veranderen van de omgeving waarin we werken. En dit heeft natuurlijk enorme voordelen voor de patiënten.