Dus ik zal je twee verhalen vertellen over mijn patiënten. Het zijn heel, heel korte verhalen. Weet je, ik heb honderden verhalen. Maar het eerste verhaal dat ik in gedachten heb, is een verhaal van een patiënt die bij mij kwam met functionele mitralisinsufficiëntie en hartfalen. Deze patiënt onderging de MitraClip-procedure. We zijn in het jaar 2008. We staan ​​helemaal aan het begin van de MitraClip-ontwikkeling. Op dat moment verdeelden we patiënten in Everest-achtige of niet-Everest-achtige [behandelingsselectiecriteria op basis van Everest klinische studies]. Hij was een niet-Everest. Hij had een ejectiefractie van minder dan 20% of 18%. We hebben gedebatteerd of MitraClip een goed idee was of niet.

Toen we deze patiënten behandelden, wisten we nog niet wat we van hen konden verwachten. Vandaag zullen we zeggen dat deze patiënt in de risicocategorie 'niet-coaptatie' viel. Deze patiënt had functionele mitralisinsufficiëntie, en dus zou een patiënt waarschijnlijk niet reageren op de therapie. Deze patiënt is een jaar geleden overleden. Hij overleefde meer dan tien jaar na de procedure, eigenlijk twaalf jaar. Ik weet niet of we deze lengte van zijn leven hebben verlengd. Ik weet het niet. Dit maakt geen deel uit van een gerandomiseerde klinische studie. Maar hij leefde zeker nog 12 jaar.

Maar wat voor mij belangrijker is, is dit. Wat heb ik in mijn huis, kantoor en kamer? Ik heb een foto van de droom van deze patiënt. Deze patiënt kwam naar me toe toen we de mogelijkheid bespraken om de warmtebehandelingsprocedure wel of niet uit te voeren. Ik zei, wat wil je? Wat verwacht u van deze procedure? Hij zei, weet je, ik zou willen ademen. Ik heb een droom dat ik weer kan lopen. En als ik weer kan lopen, zal ik gaan, en ik zal de Santiago-wandeling doen. Ik zal naar Santiago de Compostela [weg van St. James] lopen om God te danken voor het wonder. Ik was aan het lachen. Weet je, deze man zat in NYHA Class 4, en hij kon geen 20 meter lopen. Oké, luister, als je daarheen gaat, stuur me dan een foto. Nou, we hebben de procedure uitgevoerd.

Mitralisinsufficiëntie was verminderd, maar het was geen enorme vermindering. Maar het was een mooie verlaging. En toen, een jaar later, kwam de patiënt bij mij voor een vervolgbezoek met een paspoort van de Santiago de Compostela-wandeling [120 tot 800 km, afhankelijk van de route]. Weet je, voor deze mensen lopen ze 100 kilometer, en ze krijgen een stempel bij elk station dat ze passeren, ze krijgen een stempel. Hij bracht me een vol paspoort met stempels. Wat dit verhaal me vertelt, is dat als we ons werk doen, we mensen moeten helpen. Nogmaals, ik weet niet of ik de tijd van het leven kan verlengen. Ik weet niet of ik de tijd van zijn leven heb verlengd. Maar ik heb zijn droom kunnen vervullen. Met nieuwe technologieën kunnen we dus dromen waarmaken die we zonder deze niet kunnen bereiken.

Het verhaal van de andere patiënt is het tegenovergestelde. Er was een patiënt die bij mij kwam omdat hij een MitraClip wilde. Hij weet dat ik een MitraClip-expert ben. Hij komt naar mij toe. Deze man is een ondernemer, hij heeft kantoren in Monte Carlo. Hij heeft een klepel A2 - A3 mitralisklep. Hij komt naar me toe en zegt. Weet je, ik was bij een andere collega van je, die erg beroemd is, die cardiologie leider was in Monte Carlo. Hij zei dat hij me kon opereren, maar alleen om me open te snijden [openhartoperatie]. Ik kan niet stoppen. Ik heb veel zaken. Ik moet een niet-invasieve procedure ondergaan. Dus hij zei, kun je een MitraClip voor me doen? Ik zie dat dit een behandelmethode is waar ik de volgende dag aan kan werken. Ik zei, dus laten we eens kijken, laten we naar je echocardiogram kijken. En ik begon naar de echo te kijken. En terwijl ik naar het echocardiogram keek, dacht ik. Oh mijn god, dit is een klapperen van de helft van de mitralisklep. En ik weet niet zeker of ik je probleem echt zal kunnen oplossen. Waarschijnlijk zou het vandaag mogelijk zijn [MitraClip te doen] omdat we tegenwoordig langere cliparmen hebben. Maar in die tijd hadden we alleen de initiaal, de originele MitraClip met kortere armen. Deze patiënt had de mitralisklepziekte van Barlow met een zwaai van de helft van zijn mitralisklep. Dit kan ik echt niet doen.

Weet je, denk aan je gezondheid. Ik begrijp dat u een zakenman bent.Maar ik zal er alles aan doen om u zo snel mogelijk weer aan de slag te krijgen. Ik zal uw hartoperatie minimaal invasief doen. Dus ik deed het. En de man een week na de procedure is in orde. Hij heeft zichzelf tegen mijn wil ontslagen uit een ziekenhuis. Maar hij ging weer aan het werk met een volledig competente mitralisklep. Het was een heel goed resultaat. Hij had een actief leven. Dit verhaal vertelt je een ander aspect van ons vak, mijn persoonlijke pad. Door het volledige spectrum van therapie te kunnen bieden, kan ik de patiënten onbevooroordeeld informeren en ook geloofwaardig zijn. Want als ik tegen de patiënt zeg: 'Het is beter om iets anders te doen. Het is niet omdat ik dat iets anders wil. Maar omdat ik weet dat ik beide kan doen en ik weet dat het beter voor je is. Dus deze patiënt is ook een andere les - die we moeten aanpassen aan de patiënten. Maar we moeten ook goede informatie geven, onbevooroordeelde informatie, zodat de patiënt samen met ons de juiste beslissing neemt.